Recensie: Julia Romein – Thuiskomen

In ‘Thuiskomen’, het derde en laatste deel van de Villa Italia-serie, lees je hoe het afloopt met Emilie. Na bijna een jaar vol veranderingen probeert ze nog steeds haar draai te vinden in Italië, terwijl ze haar zoektocht naar de geschiedenis van haar oma voortzet. De band met haar moeder verbetert, maar er blijven vragen rondom haar ouderlijk huis. Ook op het gebied van de liefde heerst er nog veel onzekerheid, maar één ding is zeker: Emilie's verhaal komt tot een einde.

Emilie is een sterke en vastberaden jonge vrouw, die door de serie heen zeker wat gegroeid is. Ze maakt bewuste keuzes, helpt anderen waar ze kan en blijft onvermoeibaar zoeken naar de antwoorden over haar familiegeschiedenis. Toch lijkt ze nog steeds niet helemaal gevonden te hebben wat ze zoekt, wat haar menselijk en herkenbaar maakt, maar haar doorzettingsvermogen is erg inspirerend.

De schrijfstijl van Julia Romein is vlot en luchtig, met natuurlijke dialogen die de gedachten en emoties van de personages goed overbrengen. Je kunt goed meeleven met Emilie en de bijpersonages. De belangrijkste thema’s zijn familiebanden, het vinden van een thuis en persoonlijke groei. De schrijfster verwerkt deze thema’s op een fijne manier, waardoor de serieuzere onderwerpen niet te zwaar aanvoelen. De zoektocht naar Emilie's oma's geschiedenis geeft het verhaal spanning gedurende alle drie de delen.

Het slot brengt alle verhaallijnen knap samen met een verrassend einde. Hoewel dat voor mij eigenlijk een beetje gekunsteld aanvoelde, was het wel een echt feelgood einde. Al met al een fijne afsluiting van een trilogie met Italiaanse sferen die ik met plezier heb gelezen!