Een boek met hoogtes en laagtes

'Schaamte is het verschil tussen verdriet waarmee je kunt uitpakken en verdriet dat je voor jezelf moet houden.'

Roderik Deroo en zijn vrouw Caro staan beiden op het punt dertig te worden. Ze hebben een zoontje Cas en wonen in de onuitspreekbare Stropstraat in Gent. Maar Roderik merkt dat er iets schort. Hij maakt fouten op het werk, voelt zich niet goed in zijn vel, drinkt te veel, is thuis emotioneel afwezig en stelt zich existentiële vragen. Met zijn huwelijk gaat het bergaf. Tijdens een ruzie met Caro komt Cas zwaar ten val. Dat is het kantelmoment waarop Roderik zelf ook de dieperik in dreigt te vallen.

Sylvie Marie (1984), docente literatuur, debuteerde in 2010 in de dichtbundel Nog een lente, waarin ze een van de dertig dichters is die werd opgenomen. Helemaal zelfstandig debuteerde ze een jaar later, alweer met poëzie, en die bundel werd later opgevolgd door nog twee andere. Als we Speler X buiten beschouwing laten, dat de auteur in origine niet zelf bedacht maar dat ze wel redigeerde tot een vlot leesbaar verhaal, dan levert ze nu met Alles valt voor het eerst een roman af.

Het boek beschrijft een beslissend jaar uit het leven van Roderik, en is in delen verdeeld die de namen van de seizoenen hebben gekregen. De lente werd in twee gesplitst en zo komen we aan vijf delen. Het boek vangt aan in de herfst, wanneer de natuur op zijn retour is, en hetzelfde kan gezegd worden van Roderiks gemoedstoestand, die de seizoenen vrij goed volgt.

In het boek is Roderik ondertitelaar bij de VRT en probeert hij in zijn vrije tijd wat fictie op papier te krijgen. Met beide activiteiten oogst hij weinig succes. Door zijn persoonlijke problemen gaat hij op het werk fouten maken, en gelet op de aard van zijn baan, worden die door half Vlaanderen gezien. Dat leidt tot enkele pijnlijke, maar voor de lezer vermakelijke, situaties. Ook het schrijven thuis wil niet vlotten. Een toffe insteek is dat de auteur twee korte verhalen van Roderik in het boek opnam zodat de lezer “bewijs” ziet van waar Roderik mee bezig is. Het voegt bovendien wat variatie aan het boek toe.

Nog meer afwisseling wordt gebracht door de foto’s die op enkele plaatsen zijn opgenomen en die verband houden met wat in het boek gebeurt. Ze illustreren fragmenten die iets tevoren beschreven werden. Jammer genoeg zijn de foto’s klein en niet heel duidelijk. De lage resolutie van de foto’s maakt ze met name in het e-boek vrijwel onbruikbaar. Toch loont het de moeite ze te bestuderen, want ze voegen wel degelijk wat toe aan hetgeen Roderik ons vertelt.

'Hoe hadden zijn ouders de combinatie Roderik Deroo ooit een goed idee kunnen vinden? Hij had, toen hij een paar jaar geleden zelf het symbool Ouroboros ontdekte, gedacht dat ze het wel zouden kennen, maar toen hij hun op zijn telefoon afbeeldingen toonde van de fameuze slang die in zijn eigen staart beet, wisten ze van niets. Want dat was toch wat zijn naam letterlijk deed als je Roderikderoderikderoderik begon te zeggen. Een eeuwige kring maken die moeilijk te verbreken was.'

Alles valt kent hoogtes en zijn laagtes. Roderik heeft een eigen, wat deprimerende, kijk op de wereld die hij met vlagen van spitsvondig en daarom heel genietbaar taalgebruik op ons loslaat. Roderik heeft oog voor taalkundige toevalligheden en lezers die die liefde met hem delen, zullen ongetwijfeld een paar maal glimlachen om de originele vondsten. De perikelen met de plaatsing van een nieuwe keuken zijn eveneens grappig gebracht maar tegelijk alweer pijnlijk herkenbaar. Aan de andere kant worden de melancholische somberte van het hoofdpersonage en zijn reisje naar Oradour-sur-Glane lang uitgesponnen en is het weleens vechten tegen de neiging om deze passages diagonaal te gaan lezen. Maar altijd weer verraden mooie beschrijvingen het poëtische talent van de schrijfster en dat levert een genietbaar eindresultaat op.