Spannend, afwisselend, razendsnel in het kwadraat

Nona Grey heeft haar eerste jaren in het Sweet Mercy Convent overleefd. Zij werd op haar negende door haar ouders verkocht om te gaan kooivechten maar werd door de abdis van het klooster bevrijd. Nona blijkt een three-blood te zijn, wat betekent dat ze van maar liefst drie van de vier oude stammen afstamt. Dat is zeldzaam en het bezorgt haar bijzondere krachten, maar levert haar ook vijanden op. Dat bleek in Red Sister, het eerste deel van de trilogie, waarin ze de Red Class volgde. Ze leerde er vechten, gifmengen, het Pad bewandelen, en nog veel meer vaardigheden die haar moesten klaarstomen tot vechtmachine. Ondertussen rekende ze af met enkele vijanden, en kreeg ze er nieuwe bij. Ze verloor het wit in haar ogen en ook haar schaduw.  

In Grey Sister maakt Mark Lawrence (1966) een kleine sprong van twee jaar vooruit. Nona is nu vijftien, een stuk volwassener, en ze staat op het punt de overstap te maken van Grey Class naar Mystic Class. De test om Red Sister te kunnen worden, legde ze al eerder met vrucht af en spoedig zal ze haar test afleggen om Grey Sister te kunnen worden. Van buitenaf wordt het klooster echter bedreigd. Al jarenlang zinnen Sherzal, Thuran Tacsis en de Noi-Guin op wraak omdat Nona hen stokken in de wielen stak. Ze beramen plannen om het klooster naar de ondergang te brengen. Ze spannen de inquisitie voor hun kar die Nona ter dood veroordeelt.  

Lawrence vangt dit tweede deel van de trilogie aan met een korte ‘wat gebeurde vooraf’. Naar eigen zeggen doet hij dat om te voorkomen dat personages elkaar heel ongemakkelijk dingen staan te vertellen die ze eigenlijk al weten, alleen maar om het geheugen van de lezer op te frissen. Hij verwoordt het grappig maar heeft wel gelijk, en het stelt hem in staat meteen een vliegende start te nemen. Heel origineel introduceert hij in deze ‘vooraf’ Keot, een personage dat in het eerste boek helemaal niet voorkwam.  

Het eerste boek speelde zich grotendeels binnen het klooster af. Op het einde verliet Nona het tijdelijk voor een opdracht maar bij aanvang van Grey Sister is zij er weer naar teruggekeerd. Maar Lawrence herhaalt zichzelf niet. Lag de focus in Red Sister nog op de opleiding van Nona en is zij daarin het enige hoofdpersonage, dan ligt deze dit keer vooral op de bedreigingen van buitenaf. Het verhaal verplaatst zich voor een stuk naar de wereld buiten het klooster en vooral abdis Glass en zuster Kettle krijgen een grotere rol toebedeeld. Ook Keot is heel prominent aanwezig. Lawrence blijft de plot zowel verbreden als verdiepen en men moet zich wel afvragen hoe hij er ooit in zal slagen om alles in het laatste deel af te ronden.  

Grey Sister is een tikkeltje dunner dan de voorganger en met ongeveer 400 bladzijden niet erg omvangrijk, tenminste niet naar fantasynormen. En toch lijkt het dik. Lawrence schrijft rijk en laat door zijn directe stijl en uitgebreide woordenschat veel gebeuren in weinig tijd. De vele details moeten ook met zorg gelezen worden, want altijd zijn ze op een gegeven moment van belang. Daarom doe je vrij lang over elke bladzijde terwijl je toch steeds de indruk behoudt in een achtbaan te roetsjen. 400 bladzijden voelen aan als 800 en dat is voor één keer positief. We kunnen niet om het feit heen dat Lawrence een bijzonder getalenteerd schrijver is.  

Mocht het nog niet duidelijk zijn: Red Sister en Grey Sister vormen samen een alsmaar beter wordende must read voor de fantasyliefhebber. Grey Sister is spannend, afwisselend, razendsnel. Red Sister was dat ook al maar als dat boek de stellende trap was, dan is Grey Sister de vergrotende trap: spannender, afwisselender, sneller, nog beter dan het eerste boek. Dat belooft voor Holy Sister, de nog niet verschenen maar verwachte overtreffende trap.