Geslaagd experiment

'In 48 uur geschreven, in 1 uur gelezen!'

Met bovenstaande slogan staat het boek te koop. Polderglamour is namelijk een experiment. Daan Boom (1989) en Stijn van Vliet (1991) van het tv-programma Streetlab wilden wel eens weten of het mogelijk is om in 48 uur een boek te schrijven. Dat is nog tot daar aan toe. Komt daar echter bij dat de beide auteurs zelf nooit lezen en dyslectisch beweren te zijn. Toch slaagden ze erin om Daan Heerma van Voss zo gek te krijgen hen te superviseren. Na 24 uur bekeek hij de eerste versie en zijn omschrijving ervan was: een linguïstische stronthoop. Nog 24 uur te gaan om er iets van te maken.

Vooraleer op het boek zelf in te gaan: dit experiment smeekte om een tegenexperiment. In 1 uur gelezen? Dat wilden we wel eens nagaan. Dus, chronometer erbij genomen, op start gedrukt bij het lezen van het eerste woord en op stop gedrukt bij het lezen van het laatste. Het nawoord van Daan Heerma van Voss beschouwden we maar niet als onderdeel van het boek en werd niet mee getimed. Resultaat: 1 uur 7 minuten 15 seconden. De honderdsten zullen we u besparen. De belofte wordt dus waargemaakt, min of meer.

Het boek gaat over ene Tjibbe Wammes, een Amsterdamse jongen van 26 die al tien jaar werkt aan een carrière als zanger. Specialiteit: smartlappen. Belangrijkste wapenfeiten: een optreden op het plaatselijke wijkfeest dat na acht minuten werd afgebroken en een amper bijgewoond optreden in de Carte Blanche te Waddinxveen. Na dat optreden wordt hij plots ontdekt door Jerry Armspek van Bacon Studio’s en gaat de bal aan het rollen. Zijn artiestennaam wordt Tjibz en zijn zelfgeschreven liedjes worden vervangen door voorgekauwde prefab. Voor hij het weet is hij een BN’er met alle kwalijke gevolgen van dien: paparazzi, onfrisse verhalen in roddelbladen, verplichte duetten met zangers op hun retour, verplichte deelname aan tweederangsshows op tv, en tot slot: afnemende populariteit.

Het onderwerp van het boek en de zelfverklaarde schrijfonkunde van de auteurs laten sterk vermoeden dat we geen topliteratuur hoeven te verwachten, en dat is het inderdaad ook niet. Het is slechts amusement, een uurtje genieten van onversneden maar rake en terechte kritiek op de showbizz, geschreven in bijwijlen plat Hollands dat zelfs de Dikke Van Dale niet weet te verklaren (leve het online puzzelwoordenboek!), recht voor de raap, maar heerlijk satirisch. Je verwacht er niet iets van en dan blijkt het boek onverwachts toch heel goed te zijn, een geslaagd experiment, een welkome afwisseling voor wie het lezen niet al te ernstig neemt. Laat ons om dat te illustreren afsluiten met een paar zinnetjes uit een van de bloedserieuze levensliedjes die Tjibz uitbrengt:

"Sinds een aantal weken,            
ga ik met een meisje om.            
Heb haar laatst echt leren kennen,            
toen zij boven op mij klom."