Magie en steampunk zijn samengekneed tot een aantrekkelijk geheel

Lily is een zeventienjarige Magyr in opleiding. Zodra ze achttien is, zal ze trouwen met Espen en daarom reist ze alvast per luchtschip van de Westkust, waar zij woont, naar de Oostkust, waar Espen woont. Tussen deze beide kusten van het Hoogland ligt het Laagland, dat bevolkt wordt door verbannen misdadigers en dat door het Regime hermetisch van het Hoogland is afgesloten. Maar tijdens haar passage over het Laagland komt het luchtschip in een storm terecht en stort neer. Lily overleeft, maar wordt door een groep Laaglanders gevangengenomen. Zij willen haar ruilen tegen eigen mensen die door het Regime zijn ontvoerd, maar het is nog maar de vraag of het Regime daar ook zo over denkt.

Puur wit is het eerste deel van de 'Terra Altas'-serie, het nieuwste YA-avontuur van Patty van Delft (1981). Zij verruilde een baan als leerkracht voor een fulltime schrijverscarrière en scoorde meteen met de vierdelige 'Drägan Duma'-serie die tussen 2014 en 2018 verscheen en oorspronkelijk uit een trilogie bestond, maar waar vervolgens  een prequel aan werd toegevoegd. In de nieuwe serie werden draken ingeruild voor heuse steampunktechnologie.

Het boek is bijzonder mooi vormgegeven, stevig ingebonden met een harde kaft, met een aantrekkelijke illustratie die door de schrijfster zelf ontworpen is, en waarin bepaalde verhaalelementen verwerkt zijn. Ook binnenin verluchten tekeningen met tandwieltjes het geheel. Een kaartje in grijstinten is eveneens voorzien. Op de website van de auteur kan men dit kaartje overigens ingekleurd terugvinden. Als bonus krijgen lezers er ten slotte nog een bijpassende en stevige boekenlegger bij.

'De man opent met een wijs gebaar de klep van de kist en haalt er een soort polsband uit.
"Het zakhorloge is verleden tijd! […] Ik presenteer aan u: het polshorloge!"
Ik trek mijn neus op. Zo’n lelijk ding aan mijn pols is wel het laatste wat ik wil.'

Wie het begrip steampunk ziet staan, verwacht dat het boek een negentiende-eeuwse sfeer uitstraalt met technologie, gebaseerd op ijzer, staal en stoom. Deze technologie en sfeer zijn bij voorkeur aanwezig zonder het hoofdonderwerp van een steampunkroman uit te maken. Van Delft heeft dat goed begrepen en laat de plot er nergens door overheersen. Het zijn hulpmiddelen die soms totaal niet opvallen, soms tot verwondering leiden, en af en toe ook voor een gniffel zorgen.

Lily is bij aanvang een wat naïef meisje, een gevolg van haar beschermde opvoeding. Maar de gebeurtenissen dwingen haar om volwassen te worden en ruggengraat te kweken. Het boek speelt zich grotendeels in het Laagland af, waar het leven hard is en de mensen worden opgejaagd door maanjagers (elitesoldaten van het Regime) en technologisch aangepaste roofdieren (alias machina bestia). Laaglanders worden door hun levensomstandigheden gedwongen snel volwassen te worden, in tegenstelling tot hoe Lily opgroeide, wat haar in conflict brengt met zichzelf. Ze heeft daarbovenop ook nog af te rekenen met de vijandigheid van de Laaglanders. Zo zien we haar langzaam maar zeker groeien. Die groei is een interessant aspect van het verhaal en wordt hopelijk in het volgende deel (reeds aangekondigd als Inktzwart) verdergezet.

De wereld van Terras Altas is goed uitgedacht en gevuld met enkele fijne vondsten. Ook voor lezers die de YA-leeftijd voorbij zijn, valt daarin heel wat te genieten, hoewel de geportretteerde maatschappij tamelijk simplistisch is, en het te grote aandeel van erg jonge mensen in besluitvorming en actie vrij onrealistisch zal overkomen bij een rijper publiek. Ook de portie romantische spanning is toch duidelijk op de leest van jongeren geschoeid. Maar dat neemt niet weg dat de verhaallijn boeiend is voor alle leeftijden vanaf pakweg 15+, en dat de 380 pagina’s in geen tijd uitgelezen zijn. Er zit voldoende afwisseling in en de tekst laat zich bijzonder vlot lezen. Puur wit vormt een afgerond geheel, maar eindigt wel met de belofte van een spannend en conflictrijk vervolg.