Zonde van de bomen die ervoor sneuvelden
“Ik ben het evolutionaire antwoord op het probleem van de menselijke overbevolking.”
Govert Meit (1987) bevond zich vijf jaar geleden op een dieptepunt in zijn leven. Hij was depressief, deed de godganse dag helemaal niets, leefde van het weinige geld dat zijn ouders zelf konden missen. Ergens in die periode besloot hij die donkerte te gaan opschrijven, echter niet met een welbepaald doel voor ogen. Tijdens dat schrijven, maar niet als gevolg ervan, ontstond het personage Stefano Keizers waarmee hij nu bekend is. Dat personage heeft Meit geholpen om weer licht te gaan zien in zijn leven en het heeft hem ook geholpen het boek af te maken. Dankzij de bekendheid van Stefano Keizers is er ook een uitgeverij geïnteresseerd geraakt in het boek, dat anders wellicht nooit verder dan Meits computer was gekomen. Dat is geen mening van een recensent, het zijn Meits eigen woorden.
Wie het boek leest, ontdekt meteen het absurde eraan. Er staan tekeningen in van het niveau van een kind van twee; opvallend veel bladzijden dragen het nummer 33; wegens de steeds wisselende bladspiegel moet je het boek geregeld draaien om het te kunnen lezen; soms zit de tekst gewoon in de middenplooi van het boek en is dan amper te lezen; de inhoudsopgave slaat op niets; een van beide nawoorden staat in het midden; de korte beschrijving op de achterkant heeft totaal niets met het boek te maken; soms zijn de letters enorm groot, soms amper te lezen. Zo kunnen we nog wel enige tijd doorgaan met opsommen van wat afwijkt van het “normale”. De auteur wilde in dit boek alles doen wat men verbiedt in schrijfcursussen, wilde helemaal vrij zijn, alle regels overboord gooien. Dat is hem in ieder geval gelukt.
“M’n vriendin had van de lakens op haar bed een soort tent gebouwd. In de tent was ze aan het huilen. Ze was behoorlijk overstuur. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen dus ik zei maar dat er haren in de douche lagen en dat ze haar haren moest wassen omdat die vet waren. […]”
De teksten zijn vreselijk negatief en zwartgallig, een weerspiegeling van Meits leven op dat ogenblik. Alle vrouwen huilen onafgebroken, zijn flat is een rotzooi, geld is er nooit, drugs meestal wel. Stefano Keizers zegt zelf over het boek: “Het is zo’n enorm gejank dat het humor is geworden”. Dat kan waar zijn, maar dan moet iemand hier eerst wel kop of staart aan kunnen krijgen. Om dit te schrijven moet je dronken zijn. Of high. Liefst allebei. Wil je begrijpen wat je leest, is een nuchtere toestand ook verre van ideaal. Maar ... het boek is wel geschreven met een visie. Die lichtte Keizers zelf toe in een tv-interview bij Pauw: “Het is een dun boek zodat jongeren er in een uur mee klaar zijn als ze dit moeten lezen voor school.” Het is een visie waarmee je kan scoren.
“[…] Ik gebruikte drugs. Ik belde mijn moeder. Ik was doodmoe. ‘Ik kom vrijdag eten, is dat goed?’ vroeg ik. Mijn moeder begon jankend een heel verhaal te vertellen, ik kan me niet meer precies herinneren wat ze zei. […]”
Dat het boek een enorm gejank is, is helemaal waar. Dat het humor is geworden, daar valt over te twisten. De stilistische experimenten zijn soms wel grappig maar aan de inhoud zelf zullen maar weinig lezers lol beleven. Veel meer dan een glimlach hier en daar valt er niet uit te persen. Vaak kan men niet anders dan denken: waar gáát dit over? Nog voor halfweg is het reeds smachtend uitkijken naar het einde. Dan is het aantal pagina’s inderdaad een zegen. Een minuut stilte voor de bomen die zijn gesneuveld voor dit boek, is op zijn plaats, ze verdienen ons medeleven.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marvin O.
Gesponsord
Een indringend verhaal op het scherp van de snede, vanuit de belevingswereld van de strafrechtadvocate die als slachtoffer moet strijden voor een eerlijke behandeling onder het recht waar ze altijd in heeft geloofd.
Hetzelfde boek lezen brengt mensen samen: je hebt direct iets om over te praten! Daarom lezen we in november met heel Nederland 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa. Je haalt het boek gratis op bij je bibliotheek.
'Bevreemdend, mysterieus en ongelofelijk. Esther Gerritsen maakt het onbereikbare perspectief herkenbaar.' – Jury Boekenbon Literatuurprijs 2024 over Gebied 19
Nieuwe, prachtige roman van dé literaire stem uit Ierland, Sally Rooney.
Dog Man is terug met een spannend nieuw avontuur! Een stinkdier zorgt voor een groot drama: Dog Man ruikt verschrikkelijk
Een radicaal eerlijk en aangrijpend onderzoek van een dochter die niet alleen de moeizame relatie met haar moeder probeert te begrijpen, maar ook de verstoorde relatie tot haar eigen lichaam.
Speurend naar eeuwenoude ruïnes en kastelen, objecten en kunstwerken, reisroutes en slagvelden slalomt Bart Van Loo door de Lage Landen.
Een nieuwe Baantjer is altijd een goed cadeau! Op een voorjaarsochtend wordt het lichaam van Ron Doomerik aangetroffen in zijn appartement aan de Amsterdamse Houtkade. Er steekt een mes in zijn rug.
Een magische reis naar Fantasia is een nieuwe versie van het avontuur Lang Leve Fantasia van Geronimo Stilton met extra veel avontuur en veel meer illustraties. Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Een betoverend cadeauboek, met linnen omslag, poëtisch vertaald door Imme Dros.
De manga over een avontuurlijke eenhoorn voor 9+. Unico's liefde heeft Venus en haar handlanger Byron wakker gemaakt, die hen allebei willen vernietigen!
De uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis. Een schitterend halfland van angst en hoop, ingeklemd tussen hoge dijken, waar alles permanent verandert en niets is wat het lijkt.
Meester Jesper gaat op schoolkamp met de kinderen uit groep 8. De directeur, mevrouw Azijnvijver, heeft één strenge eis: geen telefoons mee op kamp.
Meester Mark verzamelde de allerleukte taalfoutjes en kinderlogica over feesten en feestjes: van verjaardag tot kerst, en van sint tot de geboorte van een baby.
Op zoek naar avontuur en de waarheid over haar moeder, wordt Cato meegesleurd op een gevaarlijke reis door tijd en herinneringen - Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
Een zeer vooraanstaand forensisch antropoloog claimt dat in het kunstwerk gebruik is gemaakt van een menselijk bot.
Diep verscholen in de Appalachen ligt de McAlpine Lodge, waar Will en Sara hun huwelijksreis doorbrengen. Het resort is een afgelegen paradijs op aarde, behalve dan dat iedereen er liegt.
Het langverwachte vervolg op Koninkrijk. Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Vergeet wat je weet over het continent Afrika. Zeinab Badawi duikt in het verleden van haar geboortecontinent, de geboorteplek van de mensheid.
Waar we onze kinderen in de fysieke wereld steeds meer overbeschermen, laten we hen in de digitale wereld vogelvrij – met desastreuze gevolgen voor hun mentale welzijn.
In dit derde deel van 'De memoires van Abel Sikkink' zien we Parijs en het grillige Europa van de tweede helft van de negentiende eeuw.
De ineenstorting van welvaartsstaten, supercyclonen, megadroogtes, extreemrechts extremisme, ongebreidelde virussen, energietekorten, cyberaanvallen: de mensheid beweegt zich richting een tijdperk van permanente crisis.
Dit boek wijst de weg naar een energieker leven. Je wakkert het vuur in je leven weer aan!
