De ingewikkeldheid van liefde

De ingewikkeldheid van liefde, van relaties, staat in dit boek centraal. De titel is daarbij mooi gekozen.. Hoe lang zijn woorden houdbaar.. Interessant, herkenbaar ook.

Eva ontmoet Lukas voor de tweede keer op een congres, deze keer in Kyoto. Hij had de eerste keer in Portugal, toen ze elkaar kort spraken, al een oogje op haar, maar nu pakt hij haar in met zijn charmes.
Een relatie beginnen met een getrouwde man, want dat is Lukas.. is meestal niet slim.. dit loopt zelden goed af. Ook als de man ‘bijna gescheiden’ is, al jaren een slecht huwelijk heeft waarin geen liefde, geen seks meer bestaat.. Ook dan is het een slecht plan. Meestal.
Maar liefde, verliefdheid, laat zich niet plannen, het ontstaat, en wat kan daar verkeerd aan zijn...

Ik krijg langzaam maar zeker een enorme hekel aan Lukas, en tegelijkertijd begrijp ik dat Eva er geen punt achter zet. Dat ze blijft hopen dat hij eindelijk stappen zet. Ondanks dat er bij haar ook irritatie en twijfels komen.

Hoe bestaat het dat wij, toch redelijke sterke zelfstandige vrouwen, ons zo tolerant opstellen naar een man van wie we houden. Is dat nog steeds onze opvoeding, de maatschappij. Deels wel vrees ik. Want dit gebeurt vaak. Vrouwen blijven maar begrijpen, hopen, wachten.. de emancipatie ten spijt.

Toch.. we leren ook weer van onze ervaringen, zo ook Eva, die terugkijkend ons haar verhaal over ‘haar prins’, haar grote liefde.. vertelt in 6 lange hoofdstukken die steeds worden voorafgegaan door een beschouwing in vergelijkingen met sprookjes. Dat is leuk gedaan.
Hoe het afloopt ga ik uiteraard niet vertellen, ergens is het een open einde maar ook weer niet.