Boeit vanaf het begin.

Dit is een indringend verhaal, op zo'n manier geschreven dat je steeds wilt doorlezen. 

"Het is niet makkelijk om de precieze dag te bepalen waarop de eerste contouren van een drama zich aftekenen" 

Meteen vanaf de eerste bladzijde was ik geboeid.. De hoofdpersoon bevindt zich in een of ander verpleeghuis.. Er is iets gebeurd.. En je wilt weten wat! 
Langzamerhand kom je daar al lezend achter.  We switchen afwisselend van het verpleeghuis naar hetgeen zich heeft afgespeeld in de tijd daarvoor. 

Op de achterflap lees je dat de echtgenoot van Carol(de hoofdpersoon en verteller) door een ongeluk een dwarslaesie heeft opgelopen.
Wat natuurlijk alles heeft verandert en niet alleen voor hemzelf. Hij raakt verbitterd en speelt vooral spelletjes op de pc, snoept veel en wordt steeds zwaarder. 
Carol houdt met enige thuishulp, haar moeder en dochter het gezin draaiend. 
Maar als dan nog haar moeder overlijdt en ze haar baan kwijtraakt komt ook Carol in een neerwaartse spiraal terecht.
Ze zoekt naar oplossingen en probeert een nieuwe baan te vinden maar dat valt tegen als je mantelzorger bent en niet zo flexibel daardoor. 
Uiteindelijk verliest ze de grip op haar leven en ziet ze in haar wanhoop nog maar één uitweg.

Het lijkt een zwaar boek maar dat is het niet echt. De vaak korte hoofdstukken lezen als een speer.  Het verhaal zit heel goed in elkaar en is nergens saai.
Het heeft iets speels.. de manier van schrijven. En er is een voelbare spanning. 
Je leeft vooral mee met Carol, leert haar goed kennen en begrijpt haar wanhoop en overwegingen. En hoe alleen ze zich voelt. 
Vanwege haar achternaam (sinds ze getrouwd is) ging de schrijver zich verdiepen in de "Pil van Drion" die mogelijkheden geeft maar ook een gevaar kan zijn. Deze roman speelt in op deze discussie. 

Het einde is verrassend. Echt een aanrader!