Nieuwe avonturen van Lieke Hester

Lieke geeft de politie een menselijk gezicht, het lijkt een heel gezellige boel daar, op politiebureau Burgwallen in Amsterdam.. er zit veel humor in het boek, Lieke piest regelmatig (bijna) in haar broek :P
Humor houdt je ook op de been natuurlijk want ze dragen echt niet voor niets kogelwerende vesten. Niet iedereen kan dit werk doen, je moet tegen een stootje kunnen, en dan nog.. Het is niet bepaald zonder risico’s natuurlijk. Helaas kan Lieke daar ook over meepraten. Ondanks dat ligt haar hart bij dit werk en het scheelt enorm dat het een hecht team is.

~Het wordt ook steeds gekker~ is een vervolg op haar eerste boek ~Het kan ook nooit normaal~ dat ik destijds ook las.
Lieke schrijft zoals ze praat en heeft het hart op de tong. Het boek leest als een verzameling columns.
Je krijgt een goed beeld van wat het werk als politieagent in de hoofdstad zoal inhoudt. Het is afwisselend, dat moet gezegd. Straatroven, ongevallen, drugs, lijkvinding, (zelf)moord, maar ook geluidsoverlast, burenruzies...
Je leert ook de mens kennen in het uniform. Ze kennen hun pappenheimers en maken gezellig een praatje met drugsdealers.

Ondanks de ernstige gebeurtenissen hebben de agenten veel lol met elkaar, gelukkig maar want anders houd je dit toch niet vol.
In haar eerste boek vertelde ze ook al over het tekortschieten van geestelijke gezondheidszorg, door tekort aan hulpverleners, waardoor de politie er steeds weer en meer mee geconfronteerd wordt. In dit tweede boek lijkt dit zeker niet verbeterd, integendeel. Een trieste constatering.
Ik heb bewondering voor het werk van de agenten, petje af.
Dit boek leest vlot maar toch moet je het naar mijn mening niet achter elkaar lezen.. Het is af en toe best heftig.