Lezersrecensie
Het verhaal van een sterke vrouw..
Wat een verhaal! Wat ben je een sterke vrouw Tineke!
En wat een rotziekte.
"Pas wanneer normale dingen niet meer normaal zijn, realiseren we ons hoe speciaal normale dingen zijn"
Als je 17 jaar bent wil je de wereld veroveren, uitvliegen, studeren en plezier maken met je vrienden.
Toen Tineke 17 was ging het helemaal niet goed met haar en na verschillende onderzoeken kwam de verpletterende uitslag: Het Syndroom van Sjögren (een progressieve auto-imuunziekte) en ITP, een bloedziekte. Achterin het boek staat informatie hierover. Je moet ermee leren leven, er is nog geen genezing mogelijk.
Je kunt dan wrokkig, boos of zielig in een hoekje gaan wegkwijnen, daar heb je dan ook alle reden toe, maar niet Tineke. Ze wil haar studie afmaken, een diploma hebben, maar loopt tegen veel onbegrip en starheid aan.
Tineke is niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten, ze is een vechter en heeft een positieve instelling.
Mede daardoor misschien maakt ze ondanks alles ook mooie dingen mee, zo gaat ze zelfs emigreren! Ze woont 3 jaar op Curaçao, past daar op de mooiste landhuizen, woont op een plek met het prachtigste uitzicht, haar lichaam reageert goed op het klimaat daar.
Voor het zover was moest ze nog wel wat vreemde regeltjes omver zien te krijgen.
Tineke is gezegend met een enorme wilskracht en lef. En een bewonderingswaardig doorzettingsvermogen.
De ziekte sloopt haar desondanks steeds vaker, ze moet zware medicijnen gebruiken en nog helpt dat niet altijd voldoende tegen de pijn. Ze moet verschillende keren opnieuw leren lopen.
Je zou denken dat het een heel zwaar verhaal is, dat is het toch niet. Dat komt denk ik door de manier van schrijven en de positieve levenshouding, het blij kunnen zijn met de kleine dingen die wél lukken. De mooie gouden herinneringen die ze koestert.
Ik heb veel bewondering voor deze stoere vrouw.
Haar indrukwekkende verhaal laat ons ook beseffen dat gezondheid niet vanzelfsprekend is. Dat weten we ergens wel maar we nemen het zo vaak voor lief. En hoe belangrijk het ook is de kleine dingen te waarderen.
Dankjewel Tineke, dat je oa mij uitkoos om je boek toe te sturen, ik voel me zeer vereerd.
De opbrengst van dit boek gaat geheel naar de Bart de Graaff Foundation.
En wat een rotziekte.
"Pas wanneer normale dingen niet meer normaal zijn, realiseren we ons hoe speciaal normale dingen zijn"
Als je 17 jaar bent wil je de wereld veroveren, uitvliegen, studeren en plezier maken met je vrienden.
Toen Tineke 17 was ging het helemaal niet goed met haar en na verschillende onderzoeken kwam de verpletterende uitslag: Het Syndroom van Sjögren (een progressieve auto-imuunziekte) en ITP, een bloedziekte. Achterin het boek staat informatie hierover. Je moet ermee leren leven, er is nog geen genezing mogelijk.
Je kunt dan wrokkig, boos of zielig in een hoekje gaan wegkwijnen, daar heb je dan ook alle reden toe, maar niet Tineke. Ze wil haar studie afmaken, een diploma hebben, maar loopt tegen veel onbegrip en starheid aan.
Tineke is niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten, ze is een vechter en heeft een positieve instelling.
Mede daardoor misschien maakt ze ondanks alles ook mooie dingen mee, zo gaat ze zelfs emigreren! Ze woont 3 jaar op Curaçao, past daar op de mooiste landhuizen, woont op een plek met het prachtigste uitzicht, haar lichaam reageert goed op het klimaat daar.
Voor het zover was moest ze nog wel wat vreemde regeltjes omver zien te krijgen.
Tineke is gezegend met een enorme wilskracht en lef. En een bewonderingswaardig doorzettingsvermogen.
De ziekte sloopt haar desondanks steeds vaker, ze moet zware medicijnen gebruiken en nog helpt dat niet altijd voldoende tegen de pijn. Ze moet verschillende keren opnieuw leren lopen.
Je zou denken dat het een heel zwaar verhaal is, dat is het toch niet. Dat komt denk ik door de manier van schrijven en de positieve levenshouding, het blij kunnen zijn met de kleine dingen die wél lukken. De mooie gouden herinneringen die ze koestert.
Ik heb veel bewondering voor deze stoere vrouw.
Haar indrukwekkende verhaal laat ons ook beseffen dat gezondheid niet vanzelfsprekend is. Dat weten we ergens wel maar we nemen het zo vaak voor lief. En hoe belangrijk het ook is de kleine dingen te waarderen.
Dankjewel Tineke, dat je oa mij uitkoos om je boek toe te sturen, ik voel me zeer vereerd.
De opbrengst van dit boek gaat geheel naar de Bart de Graaff Foundation.
2
Reageer op deze recensie