Lezersrecensie
Het blauwe licht van moerasgas !
De fans van Elly Griffiths zijn geen snelle-weglezers en dat is bedoeld als compliment voor de schrijfster én haar lezers. Voor de Ruth Galloway-reeks heeft ze research gedaan in het afgelegen graafschap Norfolk waar een enigszins spookachtige sfeer over de eindeloze moerassen hangt en niet elke vraag over het verleden beantwoord kan worden.
WAAR MYTHEN ECHT ZIJN
De lantaarnmannen uit de titel verwijzen naar een legende over een groep mannen - of waren het geesten? - die 's nachts met lantaarns door het moerasland en de vennen doolden op zoek naar jonge vrouwen. Volgens dit mythische verhaal werd iedereen die het licht volgde, naar een verlaten plek gelokt en omgebracht. In dit 12de deel rond forensisch archeologe Ruth en hoofdcommissaris Nelson, zwerft er een vrouwenmoordenaar over de avondlijke vlakten. Is er een nieuwe lantaarnman actief in Norfolk? Of zit hij al in de gevangenis?
In dit plot worstelen de rechercheurs met de vraag of DNA altijd voor een overtuigende bewijsvoering kan zorgen. De defensieve houding van hoofdinspecteur Nelson verraadt zijn onzekerheid... en ook zijn ego. Omwille van spoilers kunnen er aan deze kwestie maar weinig woorden besteed worden. Dat de lezer bereid is om zich een boek lang mee over deze zaak te buigen, is de verdienste van de auteur.
Even interessant zijn de archeologische weetjes die het werk van Elly Griffiths typeren. Deze keer leer je onder meer over isotopen, groeischijven aan botten en het verband tussen brandnetels en begraven lichamen. Een partner die archeoloog is, is een handige bijkomstigheid voor een schrijfster!
IN ELLY'S B&B
Wie van Elly Griffiths houdt, vindt leesplezier in al haar boeken. Zij garandeert een constante kwaliteit! Waarom je zo graag in haar verhalen woont heeft vooral te maken met het natuurlijke, vanzelfsprekende karakter ervan. Dat uit zich in haar personages en hoe ze opgaan in hun achtergrond. Het kunnen verbergen van schrijfzweet is de essentie van auteurstalent. De plotspelers lijken vage bekenden die door je straat zouden kunnen lopen. Zelfs wanneer Cathbad, de moderne druïde, met zijn wapperende mantel op je af stapt en je vertelt dat alles met elkaar verbonden is, en alles met een reden gebeurt, is de rationele lezer bereid om hem een paar tellen lang te geloven.
Maar bovenal wil je een zomer in Norfolk doorbrengen, weg van de opwarmingstemperaturen, in een cottage met uitzicht op de lucht die naadloos overgaat in de zee, hopend dat van de winterwind, die uit Siberië komt, nog een briesje over is! Zolang je 's avonds binnen blijft, ben je veilig...
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
WAAR MYTHEN ECHT ZIJN
De lantaarnmannen uit de titel verwijzen naar een legende over een groep mannen - of waren het geesten? - die 's nachts met lantaarns door het moerasland en de vennen doolden op zoek naar jonge vrouwen. Volgens dit mythische verhaal werd iedereen die het licht volgde, naar een verlaten plek gelokt en omgebracht. In dit 12de deel rond forensisch archeologe Ruth en hoofdcommissaris Nelson, zwerft er een vrouwenmoordenaar over de avondlijke vlakten. Is er een nieuwe lantaarnman actief in Norfolk? Of zit hij al in de gevangenis?
In dit plot worstelen de rechercheurs met de vraag of DNA altijd voor een overtuigende bewijsvoering kan zorgen. De defensieve houding van hoofdinspecteur Nelson verraadt zijn onzekerheid... en ook zijn ego. Omwille van spoilers kunnen er aan deze kwestie maar weinig woorden besteed worden. Dat de lezer bereid is om zich een boek lang mee over deze zaak te buigen, is de verdienste van de auteur.
Even interessant zijn de archeologische weetjes die het werk van Elly Griffiths typeren. Deze keer leer je onder meer over isotopen, groeischijven aan botten en het verband tussen brandnetels en begraven lichamen. Een partner die archeoloog is, is een handige bijkomstigheid voor een schrijfster!
IN ELLY'S B&B
Wie van Elly Griffiths houdt, vindt leesplezier in al haar boeken. Zij garandeert een constante kwaliteit! Waarom je zo graag in haar verhalen woont heeft vooral te maken met het natuurlijke, vanzelfsprekende karakter ervan. Dat uit zich in haar personages en hoe ze opgaan in hun achtergrond. Het kunnen verbergen van schrijfzweet is de essentie van auteurstalent. De plotspelers lijken vage bekenden die door je straat zouden kunnen lopen. Zelfs wanneer Cathbad, de moderne druïde, met zijn wapperende mantel op je af stapt en je vertelt dat alles met elkaar verbonden is, en alles met een reden gebeurt, is de rationele lezer bereid om hem een paar tellen lang te geloven.
Maar bovenal wil je een zomer in Norfolk doorbrengen, weg van de opwarmingstemperaturen, in een cottage met uitzicht op de lucht die naadloos overgaat in de zee, hopend dat van de winterwind, die uit Siberië komt, nog een briesje over is! Zolang je 's avonds binnen blijft, ben je veilig...
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
1
Reageer op deze recensie