Een machete is meer dan een souvenir !

Als Pim Franssen zijn Land Cruiser richting Oost-Afrika stuurt is zijn ambitie torenhoog. Hij wil op zoek gaan naar de kluizenaar in hemzelf, naar authenticiteit, naar overrompelende ervaringen die tot inzichten leiden, zelfs naar plekken waar nog niemand geweest is. Net zoals David Livingstone, de onvermoeibare Britse ontdekkingsreiziger, probeert hij achter het raadsel van de oorsprong van de Nijl te komen. En het zou helemaal prachtig zijn mocht hij iemand ontmoeten die hem compleet maakt. Ook heremieten verlangen naar een grote liefde. De reis is vooral een innerlijke queeste!

Zo'n uitdagende tocht is natuurlijk geen zondagswandeling. Je eerste bekommernis is de staat van de wegen en de fitheid van de auto. Als je 4x4 ondanks de ondersteuning van bamboetakken en zandplaten op de modderige helling van Mount Kenia blijft hangen, heb je een sterk hoofd nodig. En dreigt de Toyota weg te glijden in een rivierbedding met een loerende krokodil dan heb je zelfs aan een hakkende machete niets. Toch is bij Pim de paniek altijd ver weg, blijft hij oplossing gericht denken. Petje af!

VERDIEPING EN VERWARRING
Waar de tocht begint als een race door streken en landen, afgewisseld met wat Pim hedonisme noemt - ongebreideld feesten, zuipen en versieren - gaat de chauffeur met het vorderen van de kilometers meer en meer op de figuurlijke rem staan. Naarmate de geest zich opent en de blik zich verruimt wordt het boek interessanter! Gedachten over Afrikaanse authenticiteit houden de schrijver terecht intens bezig. Waarom mist het leven in de dorpen creativiteit en diepgang? Dringt het post-kolonialisme een levensstijl op die de Afrikanen vreemd is? Verbetert daarom het materiële leven van de inlanders niet? Wordt er van hen gevraagd om onmogelijke stappen te nemen tussen een eenvoudig leefmodel en de technologische wereld, tussen een plattelandscultuur en de Westerse ondernemingsdrift en -stijl?

Terechte bedenkingen allemaal... maar ook gedachten vanuit één perspectief. Waarom niet eens met een kundige Afrikaan uit Nairobi of Kaapstad gaan praten? Dat Pim dat andere gezichtspunt niet zoekt heeft wellicht te maken met de insteek van de reis die zich afspeelt binnen de relatie tussen hem en zijn omgeving. Wie ben ik? Hoe verhoud ik mij tot de wereld waarvan ik deel uitmaak?

WAT IS REIZEN?
'Om iets te betekenen moet je verbinden', is zijn overtuiging. Onderweg lukt dat niet goed. Praten met doorsnee mensen is moeilijk omwille van de taalbarrière. Op dit vlak zouden we allemaal een voorbeeld kunnen nemen aan Erica Terpstra die een Himba-baby knuffelt en wiegt terwijl ze naast de moeder op de grond zit. Beide vrouwen praten dezelfde woordloze taal! En de lach van Erica is natuurlijk een onbetaalbare vorm van communicatie.

In 'Een onmogelijk avontuur' vormen de uitgebreide beschouwingen van deze afgestudeerde psycholoog/filosoof de rode draad en leiden tot een eindconclusie die de titel verklaart. Zijn gedachtengangen lopen via echte, literaire en mythische helden naar founding fathers, zoals Plato en Lacan, in zijn vakgebieden.

Toch vraag je je als leek af of deze reiziger niet te absolutistisch en te abstraherend te werk gaat. Kun je ook iets stuk denken? Ligt de planeet niet in de eerste plaats aan onze voeten om vanuit nieuwsgierigheid en zwerflust ontdekt worden? Net zoals voor veel mensen is het moeilijk voor Pim om in het moment te leven. Invoelen is lastiger dan analyseren. Ervaren ligt hem minder dan overdenken.

LEVEN IS BEWEGING
'Een onmogelijk avontuur' is een erg eerlijk, reflectief verhaal dat getuigt van doorzettingsvermogen. Het is geschreven in een dynamische, rijke en afwisselende taal die je meeneemt op het ritme van de dagen en de uitdagingen.

'(Ik heb) voor het eerst gekozen om ergens helemaal voor te gaan in plaats van de aandacht te verdelen', schrijft Pim. Kijk, met zo'n inzicht kan elke lezer wat! Dat hij later iets te vertellen zal hebben, staat wel vast. Het leven is tenslotte een bouwdoos vol verhalen!