Lezersrecensie
In milde nuchterheid ! ★★★1/2
Citaat: "LIEVERKOEKJES WORDEN NIET GEBAKKEN"
Is oud worden de grootste uitdaging van het leven? Tenzij je last hebt van calamiteiten tijdens je jongere jaren, zou dat best zo kunnen zijn. Voor het antwoord op die vraag moet je te rade gaan bij ervaringsdeskundigen. Bijvoorbeeld bij journaliste en voormalig tv-presentator Hanneke Groenteman. Vanuit welke gezichtshoeken kijkt zij op haar 85ste naar zichzelf en de wereld?
Vanzelfsprekend maak je op latere leeftijd de balans op tussen wat niet meer tot de mogelijkheden behoort en wat wel nog binnen je bereik ligt maar je kijkt ook naar de bonus van die nieuwe levensfase. Vrij stressloze dagen zonder deadlines of scherpe evaluatiegesprekken. Niet meer hollen en ballen in de lucht houden. Meer tijd voor familie, vrienden, cultuur enz. Op de rem kunnen staan levert heel wat op! Aan de andere kant 'word je (als oudere) naar de buitenkant gemanoeuvreerd, in familiale en sociale relaties maar ook (in het) werk'.
WAAR IS DE HORIZON?
Hoewel je levensbalans en dus het terugblikken van grote waarde is, valt het je toch op dat toekomstplannen hier, zelfs op korte termijn, ontbreken. Dat heeft niet alleen met leeftijd te maken. Vergelijkbare ouderen zoals Maarten van Rossem en Adriaan van Dis beginnen een aankomende periode met kleinere en grotere projecten. Moet dat? Neen, maar het verschil valt op. Wellicht zit dat onderscheid in de niet-aflatende nieuwsgierigheid van beide heren naar het grotere geheel waarvan zij deel uitmaken. Hoewel Hanneke Groenteman een trouwe kranten- en boekenlezer is, mis je toch de focus op het belang van kennis en ontwikkeling in deze bundel.
'Hallo jongens' is een vriendelijk en voortreffelijk geschreven boek dat een assortiment aan onderwerpen in de aanbieding heeft. Je vindt er geen bozigheid of bitterheid in. De vertedering is sterker dan het heimwee. Tussen de lijnen klinkt hier en daar een lichte zucht. Maar van een Dylan Thomas-achtige rebellie tegen de eindigheid van het leven ('Old age should burn and rave at close of day') is totaal geen sprake. In de plaats komt onderkoelde humor, dankbaarheid, nuchterheid en een stil berusten. Zie het citaat boven deze tekst.
DE LICHTJES VAN DE SCHELDE
Bij deze bladzijden is het prettig stilstaan, reflecteren en uitkijken naar de pointes. Bovendien is het (integraal opgenomen) interview in het nachtelijke Antwerpen van Johnny Jordaan een pareltje omdat stijl en inhoud hier in elkaar opgaan. De snik van Johnny's levenslied - in beide betekenissen van het woord - wordt zorgvuldig verpakt in Hanneke's taal!
Toch zou een fascinatie voor de wereld achter de intieme horizon van 'Hallo jongens' voor meer diepgang hebben gezorgd!
Is oud worden de grootste uitdaging van het leven? Tenzij je last hebt van calamiteiten tijdens je jongere jaren, zou dat best zo kunnen zijn. Voor het antwoord op die vraag moet je te rade gaan bij ervaringsdeskundigen. Bijvoorbeeld bij journaliste en voormalig tv-presentator Hanneke Groenteman. Vanuit welke gezichtshoeken kijkt zij op haar 85ste naar zichzelf en de wereld?
Vanzelfsprekend maak je op latere leeftijd de balans op tussen wat niet meer tot de mogelijkheden behoort en wat wel nog binnen je bereik ligt maar je kijkt ook naar de bonus van die nieuwe levensfase. Vrij stressloze dagen zonder deadlines of scherpe evaluatiegesprekken. Niet meer hollen en ballen in de lucht houden. Meer tijd voor familie, vrienden, cultuur enz. Op de rem kunnen staan levert heel wat op! Aan de andere kant 'word je (als oudere) naar de buitenkant gemanoeuvreerd, in familiale en sociale relaties maar ook (in het) werk'.
WAAR IS DE HORIZON?
Hoewel je levensbalans en dus het terugblikken van grote waarde is, valt het je toch op dat toekomstplannen hier, zelfs op korte termijn, ontbreken. Dat heeft niet alleen met leeftijd te maken. Vergelijkbare ouderen zoals Maarten van Rossem en Adriaan van Dis beginnen een aankomende periode met kleinere en grotere projecten. Moet dat? Neen, maar het verschil valt op. Wellicht zit dat onderscheid in de niet-aflatende nieuwsgierigheid van beide heren naar het grotere geheel waarvan zij deel uitmaken. Hoewel Hanneke Groenteman een trouwe kranten- en boekenlezer is, mis je toch de focus op het belang van kennis en ontwikkeling in deze bundel.
'Hallo jongens' is een vriendelijk en voortreffelijk geschreven boek dat een assortiment aan onderwerpen in de aanbieding heeft. Je vindt er geen bozigheid of bitterheid in. De vertedering is sterker dan het heimwee. Tussen de lijnen klinkt hier en daar een lichte zucht. Maar van een Dylan Thomas-achtige rebellie tegen de eindigheid van het leven ('Old age should burn and rave at close of day') is totaal geen sprake. In de plaats komt onderkoelde humor, dankbaarheid, nuchterheid en een stil berusten. Zie het citaat boven deze tekst.
DE LICHTJES VAN DE SCHELDE
Bij deze bladzijden is het prettig stilstaan, reflecteren en uitkijken naar de pointes. Bovendien is het (integraal opgenomen) interview in het nachtelijke Antwerpen van Johnny Jordaan een pareltje omdat stijl en inhoud hier in elkaar opgaan. De snik van Johnny's levenslied - in beide betekenissen van het woord - wordt zorgvuldig verpakt in Hanneke's taal!
Toch zou een fascinatie voor de wereld achter de intieme horizon van 'Hallo jongens' voor meer diepgang hebben gezorgd!
2
Reageer op deze recensie