Lezersrecensie
Als rancune wraak wordt !
In 'Het chalet' maakt Catherine Cooper iets minder haast dan in haar eerdere plots. De deelnemers aan 'De cruise' en de lifestyle journalisten in 'Het resort' op de Malediven bestookten elkaar veel sneller met vuurpijlen. Deze traagheid heeft vooral te maken met de drie verhaallijnen die zich in twee verschillende periodes afspelen. Die zorgen ervoor dat er in de eerste helft van het boek zo'n tien basispersonages worden geïntroduceerd. Dat zijn veel bakens om uit te zetten!
In de actuele tijdslijn maken we kennis met geslaagde ondernemers en hun partners die op skivakantie zijn in een luxe wintersportoord. Hoewel er wat onderhuidse spanningen zijn, speelt niemand open kaart. Twintig jaar eerder skieden twee jonge stellen over dezelfde berghellingen... tot er iets vreselijk mis ging.
TE GEZAPIG
Als er minder dan 40% te lezen blijft, ontstaat er een dynamiek tussen de personages die de uiteindelijke ontknoping met zich mee draagt. Dat is behoorlijk laat, vooral als je pas met Freida McFadden ('De leraar') op pad bent geweest! Het vroeg op gang brengen van een spanningsboog die tot het eind wordt volgehouden is geen eenvoudige opdracht. Als de karakters van Catherine Cooper onder druk van de omstandigheden hun geheimen moeten prijsgeven, verdringen donkere drijfveren zoals rancune en chantage de carpe diem-sfeer in het chalet. En wie met de angst voor een rechtszaak leeft, drinkt voortaan bittere champagne uit dure flessen.
De twee achtergrondlijnen, waarvan de hoofdstukken over Louisa en haar dochter te breed uitgemeten zijn, zorgen ervoor dat het hoofdverhaal enigszins ondergesneeuwd geraakt. Bovendien kun je niet lekker doorlezen als je te vaak naar een andere plotlijn moet gaan. Heb je als auteur behoefte aan een extra vertelspoor, beperk dan de ruimte die het in beslag neemt en hou het bij dat ene. En vraagt onze verbeelding niet om mee te worden genomen in een intrige die je rechtstreeks van A naar Z brengt? Of ben je dan terug bij de sprookjes uit je kindertijd?
RAPPORTCIJFER
Aan het eind mogen de handen wel op elkaar voor het netjes samenvoegen van de diverse bouwstenen. Bovendien hebben de personages een geloofwaardige, goed uitgewerkte identiteit en stuurt het skioord met zijn barre weersomstandigheden het plot aan. Ook het stellen van de schuldvraag is een interessant gegeven. Wanneer ben je (gedeeltelijk) schuldig? Voelen mensen zich soms onterecht schuldig of onschuldig? Durven ze openlijk schuld bekennen? Kan justitie altijd de schuldige aanwijzen? Enz. Toch kan de intensiteit en de originaliteit van het geheel een stuk beter! Zelfs het slotakkoord verloopt in mineur.
Hoewel 'Het chalet' niet het niveau haalt van 'Het resort', moet je er wel rekening mee houden dat bij de Nederlandse edities de chronologie niet gerespecteerd werd. 'The chalet' is het (Engelstalige) debuut van Catherine Cooper. Je mag dus concluderen dat deze auteur een gunstige ontwikkeling heeft doorgemaakt. Ook 'De cruise' was, ondanks enkele tekortkomingen, een prettig lezende thriller.
DAAR IS... MILLIE !
En nu we het toch over Freida McFadden hebben gehad... De privé-kok en housekeeper van de gefortuneerde wintergasten heet Millie! Hoe mooi zou het zijn als de schrijfster een knipoog had bedacht voor een gewaardeerde collega. Helaas is 'Het chalet' verschenen (2020) voordat 'De hulp' (2023) geschreven werd. Gelukkig hoeft de rest van dit fictieve verhaal niet aan de werkelijkheid getoetst te worden!
Lees meer op https://inktkoelie.blogspot.com/
In de actuele tijdslijn maken we kennis met geslaagde ondernemers en hun partners die op skivakantie zijn in een luxe wintersportoord. Hoewel er wat onderhuidse spanningen zijn, speelt niemand open kaart. Twintig jaar eerder skieden twee jonge stellen over dezelfde berghellingen... tot er iets vreselijk mis ging.
TE GEZAPIG
Als er minder dan 40% te lezen blijft, ontstaat er een dynamiek tussen de personages die de uiteindelijke ontknoping met zich mee draagt. Dat is behoorlijk laat, vooral als je pas met Freida McFadden ('De leraar') op pad bent geweest! Het vroeg op gang brengen van een spanningsboog die tot het eind wordt volgehouden is geen eenvoudige opdracht. Als de karakters van Catherine Cooper onder druk van de omstandigheden hun geheimen moeten prijsgeven, verdringen donkere drijfveren zoals rancune en chantage de carpe diem-sfeer in het chalet. En wie met de angst voor een rechtszaak leeft, drinkt voortaan bittere champagne uit dure flessen.
De twee achtergrondlijnen, waarvan de hoofdstukken over Louisa en haar dochter te breed uitgemeten zijn, zorgen ervoor dat het hoofdverhaal enigszins ondergesneeuwd geraakt. Bovendien kun je niet lekker doorlezen als je te vaak naar een andere plotlijn moet gaan. Heb je als auteur behoefte aan een extra vertelspoor, beperk dan de ruimte die het in beslag neemt en hou het bij dat ene. En vraagt onze verbeelding niet om mee te worden genomen in een intrige die je rechtstreeks van A naar Z brengt? Of ben je dan terug bij de sprookjes uit je kindertijd?
RAPPORTCIJFER
Aan het eind mogen de handen wel op elkaar voor het netjes samenvoegen van de diverse bouwstenen. Bovendien hebben de personages een geloofwaardige, goed uitgewerkte identiteit en stuurt het skioord met zijn barre weersomstandigheden het plot aan. Ook het stellen van de schuldvraag is een interessant gegeven. Wanneer ben je (gedeeltelijk) schuldig? Voelen mensen zich soms onterecht schuldig of onschuldig? Durven ze openlijk schuld bekennen? Kan justitie altijd de schuldige aanwijzen? Enz. Toch kan de intensiteit en de originaliteit van het geheel een stuk beter! Zelfs het slotakkoord verloopt in mineur.
Hoewel 'Het chalet' niet het niveau haalt van 'Het resort', moet je er wel rekening mee houden dat bij de Nederlandse edities de chronologie niet gerespecteerd werd. 'The chalet' is het (Engelstalige) debuut van Catherine Cooper. Je mag dus concluderen dat deze auteur een gunstige ontwikkeling heeft doorgemaakt. Ook 'De cruise' was, ondanks enkele tekortkomingen, een prettig lezende thriller.
DAAR IS... MILLIE !
En nu we het toch over Freida McFadden hebben gehad... De privé-kok en housekeeper van de gefortuneerde wintergasten heet Millie! Hoe mooi zou het zijn als de schrijfster een knipoog had bedacht voor een gewaardeerde collega. Helaas is 'Het chalet' verschenen (2020) voordat 'De hulp' (2023) geschreven werd. Gelukkig hoeft de rest van dit fictieve verhaal niet aan de werkelijkheid getoetst te worden!
Lees meer op https://inktkoelie.blogspot.com/
1
Reageer op deze recensie