Pleiten in een Romeinse slangenkuil !

Als je in het oude Rome bestuursambitie had moest je indruk maken in de senaat en de rechtbank. Zeker als je niet van adel was. Daarom nam Marcus Tullius Cicero (106-43 v. Chr.), een begaafd advocaat en redenaar, de handschoen op tegen machtsbeluste senatoren en frauduleuze magistraten.

Als openbaar aanklager maakt Cicero brandhout van de tirannieke gouverneur van Sicilië, Gaius Verres. Je kunt dit best een monsterproces noemen. Cicero pakt uit met een ongezien aantal Siciliaanse getuigen en kisten vol bewijsmateriaal dat hij op het eiland verzameld heeft. Met zijn legendarisch pleidooitalent breekt hij de macht van de corrupte senatoren en wint hij de steun van heel wat burgers. Deze overwinning betekent zijn grote doorbraak. De weg naar het allerhoogste ambt, het consulaat, ligt nu open. Maar in dit klimaat van haat en nijd moet voor elke trede op de politieke ladder flink gestreden worden. Vooral wanneer militairen zich met de macht gaan bemoeien...

REPUBLIKEIN IN HART EN NIEREN
Bij Cicero ging het niet over de macht om de macht. Vanzelfsprekend was hij ambitieus, enigszins opportunistisch, niet wars van slimme bondgenootschappen en zelfs van een beperkte vorm van spionage. Toch verloochende hij nooit de republikeinse waarden: de democratie en de rechtstaat. Sterker nog, het behoud van de republiek was de rode draad in zijn strijd. Hoewel de Romeinse bestuurscultuur niet uitblonk in efficiëntie en respect voor de burger, was er meer dan genoeg om voor te ijveren.

Dat dit boek barst van de weetjes en inzichten en bovendien de mens Cicero tot leven brengt, heeft niet alleen te maken met de pen van meesterverteller Harris maar ook met het zeer uitgebreide bronnenmateriaal waaruit geput kon worden. Naast wetenschappelijke studies over het oude Rome in het algemeen zijn er de werken en brieven van de politicus zelf. Deze nalatenschap werd verzameld en publiek gemaakt door zijn secretaris Tiro die lange tijd een huisslaaf was van de familie Cicero. Tiro had daar alle tijd voor want hij werd bijna honderd jaar! Hij is trouwens de verteller, de ik-figuur in dit boek. Robert Harris hoefde het Imperium-verhaal dus maar licht te fictionaliseren en dat is prettig voor de lezer die vooral in het echte Rome wil rondzwerven.

HET VERLEDEN LEEFT VERDER
Mocht er toch iemand twijfelen aan het nut van historische verhalen, dan heeft Cicero zelf het antwoord:
'Niet weten wat er voor je geboorte is gebeurd, is altijd een kind blijven.'
Deel twee en drie van deze trilogie wachten op jullie!