Lezersrecensie
Reflecteren over het ondoorgrondelijke ! ★★★★1/2
MET HET KOPEN VAN DIT BOEK STEUN JE DEZE OEKRAÏENSE COMMANDANT EN ZIJN EENHEID !
Oorlog maait de vaste grond onder je voeten weg, oorlog brengt je in de diepste verwarring en stelt je elke dag vragen. Wie was je? Wie ben je nu? Wie ben je aan het worden? Hoe verhoud je je tot de vrienden die geen uniform willen aantrekken? Hoe sterk mag de band met je frontmaatjes worden? Hoe bescherm je je mentale kwetsbaarheid?
In 'Mens blijven aan het front' kijkt Andrii Kobaliia, de commandant uit Kyiv, deze ontreddering diep in de ogen. Het boek is ontstaan tijdens wekelijkse telefoongesprekken met zijn Amsterdamse vriend Gilles van der Loo waarin hij lucht geeft aan zijn twijfels en verbijstering. Toch zal de lezer die een loopgravenverhaal met geknal, rookgordijnen en bloed verwacht, niet op zijn wenken bediend worden. Net als een tweespraak in een gevechtspauze aan het front, klinkt het woordenspel tussen beide vertellers beheerst en tegelijkertijd alert. Het is een oefening in introspectie.
'MAAR ALLES, ECHT ALLES WENT !'
Natuurlijk neemt Andrii je ook mee naar de kou, de modder, de gebroken nachten, de trillende angsthanden, de dikke honden die om soldatenrantsoenen bedelen en de YouTube-handleiding die hem leert hoe hij een granaatwerper moet hanteren... maar al snel keert de blik zich naar binnen, naar de eenzaamheid, het vluchten in het nachtleven en de one-night-stands tijdens zijn verlof, de vraag naar de betekenis van zijn leven, de woede over het machtsmisbruik van carrièreofficieren, de frustratie over de corruptie in de Sovjetcultuur van het oosten. Andrii staat voor het nieuwe Oekraïne, voor de open horizon van de grootstadmens.
Hij ziet zichzelf als 'iemand die handelt, niet afwacht'. Toch is dit engagement een permanente evenwichtsoefening. 'Mijn uitdaging is om een volledig mens te blijven en dat zal, met elke maand dat ik dien, zwaarder worden', zo geeft hij toe. Ook ebt stilaan de bravoure, het jeugdige enthousiasme en de hang naar spanning van de begintijd weg. Hij beseft dat de euforie die hem ooit op de been hield, is opgebruikt. Endorfines hebben een houdbaarheidsdatum!
'WAT DOET HET MET JE ALS JE HELE OMGEVING UIT IS OP JE DOOD ?'
Aan een Amsterdamse keukentafel pijnigt Gilles van de Loo zijn hersens. Omgaan met Andrii's teksten blijkt ingewikkelder dan het lezen van de krant. Hij wil zichzelf niet wijsmaken dat hij weet hoe het is om daar te zijn. Hoewel hij via een fictieve dialoog en een denkbeeldige reis probeert om dichterbij te komen, ervaart hij de tweedeling steeds sterker. Bovendien maakt hij zich zorgen over de afglijdende schaal die de geest van zijn vriend belaagt. Kan de frontheld zich nog overgeven aan diepere relaties? Denkt hij nog na als er een gedesoriënteerde Russische soldaat over de treinrails zwalpt? Of vertelt het uniform hem dat je dan meteen de trekker moet overhalen? Oorlog lokt je naar tal van valstrikken!
Met zijn scherpzinnige, empathische en beeldende taal bespeelt Gilles zijn lezers. Hij refereert onder meer aan het verfilmde boek 'Into the wild' van Jon Krakauer, het verhaal van een man die, op zoek naar zichzelf, de ene wereld voor de andere verruilt. Hij laat het materialistische bestaan achter zich en probeert zelfbedruipend in de wildernis van Alaska te overleven. Helaas loopt de ontdekkingstocht naar zichzelf fataal af. Soms zijn dromen te groot om te vangen en grenzen te weerbarstig om te verleggen.
'DE DEUR NAAR DIE ANDERE WERELD IS AAN HET SLUITEN.'
Net als bij dit coming of age avontuur, vraag je je af naar welke bestemming de hoofdpersoon op weg is. Als de drones uit de lucht zijn en de granaten zwijgen, zit Andrii dan opnieuw van cocktails te genieten op een terras boven de Dnjepr? Of waagt hij zijn leven bij het schoonvegen van een mijnenveld? Vindt hij rust in het voorbijtrekken van dagen die het midden houden tussen adrenaline en routine? Of trekt een risicovolle uitdaging aan zijn mouw? Het kan alle kanten op. In het boek van je leven kun je immers nooit een laatste punt zetten!
Lees meer op https://inktkoelie.blogspot.com/
Wil je donateur worden, ga dan naar: www.gillesvanderloo.com (pagina Andrii Kobaliia).
Oorlog maait de vaste grond onder je voeten weg, oorlog brengt je in de diepste verwarring en stelt je elke dag vragen. Wie was je? Wie ben je nu? Wie ben je aan het worden? Hoe verhoud je je tot de vrienden die geen uniform willen aantrekken? Hoe sterk mag de band met je frontmaatjes worden? Hoe bescherm je je mentale kwetsbaarheid?
In 'Mens blijven aan het front' kijkt Andrii Kobaliia, de commandant uit Kyiv, deze ontreddering diep in de ogen. Het boek is ontstaan tijdens wekelijkse telefoongesprekken met zijn Amsterdamse vriend Gilles van der Loo waarin hij lucht geeft aan zijn twijfels en verbijstering. Toch zal de lezer die een loopgravenverhaal met geknal, rookgordijnen en bloed verwacht, niet op zijn wenken bediend worden. Net als een tweespraak in een gevechtspauze aan het front, klinkt het woordenspel tussen beide vertellers beheerst en tegelijkertijd alert. Het is een oefening in introspectie.
'MAAR ALLES, ECHT ALLES WENT !'
Natuurlijk neemt Andrii je ook mee naar de kou, de modder, de gebroken nachten, de trillende angsthanden, de dikke honden die om soldatenrantsoenen bedelen en de YouTube-handleiding die hem leert hoe hij een granaatwerper moet hanteren... maar al snel keert de blik zich naar binnen, naar de eenzaamheid, het vluchten in het nachtleven en de one-night-stands tijdens zijn verlof, de vraag naar de betekenis van zijn leven, de woede over het machtsmisbruik van carrièreofficieren, de frustratie over de corruptie in de Sovjetcultuur van het oosten. Andrii staat voor het nieuwe Oekraïne, voor de open horizon van de grootstadmens.
Hij ziet zichzelf als 'iemand die handelt, niet afwacht'. Toch is dit engagement een permanente evenwichtsoefening. 'Mijn uitdaging is om een volledig mens te blijven en dat zal, met elke maand dat ik dien, zwaarder worden', zo geeft hij toe. Ook ebt stilaan de bravoure, het jeugdige enthousiasme en de hang naar spanning van de begintijd weg. Hij beseft dat de euforie die hem ooit op de been hield, is opgebruikt. Endorfines hebben een houdbaarheidsdatum!
'WAT DOET HET MET JE ALS JE HELE OMGEVING UIT IS OP JE DOOD ?'
Aan een Amsterdamse keukentafel pijnigt Gilles van de Loo zijn hersens. Omgaan met Andrii's teksten blijkt ingewikkelder dan het lezen van de krant. Hij wil zichzelf niet wijsmaken dat hij weet hoe het is om daar te zijn. Hoewel hij via een fictieve dialoog en een denkbeeldige reis probeert om dichterbij te komen, ervaart hij de tweedeling steeds sterker. Bovendien maakt hij zich zorgen over de afglijdende schaal die de geest van zijn vriend belaagt. Kan de frontheld zich nog overgeven aan diepere relaties? Denkt hij nog na als er een gedesoriënteerde Russische soldaat over de treinrails zwalpt? Of vertelt het uniform hem dat je dan meteen de trekker moet overhalen? Oorlog lokt je naar tal van valstrikken!
Met zijn scherpzinnige, empathische en beeldende taal bespeelt Gilles zijn lezers. Hij refereert onder meer aan het verfilmde boek 'Into the wild' van Jon Krakauer, het verhaal van een man die, op zoek naar zichzelf, de ene wereld voor de andere verruilt. Hij laat het materialistische bestaan achter zich en probeert zelfbedruipend in de wildernis van Alaska te overleven. Helaas loopt de ontdekkingstocht naar zichzelf fataal af. Soms zijn dromen te groot om te vangen en grenzen te weerbarstig om te verleggen.
'DE DEUR NAAR DIE ANDERE WERELD IS AAN HET SLUITEN.'
Net als bij dit coming of age avontuur, vraag je je af naar welke bestemming de hoofdpersoon op weg is. Als de drones uit de lucht zijn en de granaten zwijgen, zit Andrii dan opnieuw van cocktails te genieten op een terras boven de Dnjepr? Of waagt hij zijn leven bij het schoonvegen van een mijnenveld? Vindt hij rust in het voorbijtrekken van dagen die het midden houden tussen adrenaline en routine? Of trekt een risicovolle uitdaging aan zijn mouw? Het kan alle kanten op. In het boek van je leven kun je immers nooit een laatste punt zetten!
Lees meer op https://inktkoelie.blogspot.com/
Wil je donateur worden, ga dan naar: www.gillesvanderloo.com (pagina Andrii Kobaliia).
1
Reageer op deze recensie