Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Wie lef heeft leeft langer ! ★★★★1/2

maryse 01 november 2024
Je beschermde maar onvrije bestaan inruilen voor een leven in de vrije natuur, wie heeft daar nooit van gedroomd? Maar tussen wensdenken en handelen ligt vaak een diepe kloof. Een enkeling waagt de stap naar dit fascinerende, onzekere pad. Zo iemand is de Nederlands-Nieuw-Zeelandse Miriam Lancewood die bekend werd toen Floortje Dessing met haar en haar man optrok voor het programma 'Floortje naar het einde van de wereld.'

OP DE PROEF GESTELD
Dat een tocht door het berggebied van Nieuw-Zeeland geen zondagswandeling is, begrijpt iedereen. Toch schrik je van de angstmomenten waarmee de weerbare en pezige ex-polsstokspringster Miriam te maken heeft: een evenwichtsoefening op een primitief kabelbrugje over een wildwaterrivier, je maatje een knieblessure zien oplopen, bange uren onder een tentzeil terwijl een heftig onweer woedt, springen van kei naar kei in een rivierbedding en hopen dat je niet op een tipper (een kantelende steen) terecht komt en op een ander rotsblok valt... of de angst om alleen te zijn in een menslege omgeving.

Toch schrijft Miriam Lancewood: 'Voor mij bestond er op de hele wereld niets mooiers dan een berg beklimmen, een vuurtje aanleggen en een kop hete thee met poedermelk drinken.' Voor andere gelukkige momenten zorgen besneeuwde pieken hoog boven een vallei, zeehonden in de zon, een mostapijt, drakenbloedbomen, pluimgras, paradijscasarca's, grijsblauwe eenden, waaierstaarten, paarse boomfuchsia's... En niet te vergeten de onmetelijke stilte en de vertragende tijd. Hoe minder afleiding en to do-lijstjes, hoe langer de dagen lijken!

EEN ETHISCHE KWESTIE
Hoewel basisproviand van blokhut naar plaatijzeren optrekje wordt gezeuld, kunnen de langeafstandswandelaars af en toe wel een stukje vlees gebruiken. Hierdoor komt de vegetarisch opgevoede Miriam in een mentale spagaat terecht, vooral omdat ze intussen geleerd heeft om met pijl en boog klein wild te schieten. Toch zie je haar geleidelijk accepteren dat je mag doden om te eten, een proces waarbij de diervriendelijke lezer zich ongemakkelijk zal voelen.

Wie denkt dat dit boek een eindeloos verhaal is over de grillen en pracht van de natuur en het bijbehorende weer, heeft het niet helemaal bij het rechte eind. Zelfs in de wildernis kom je mensen tegen. Plots landt er een helikopter en ontstaat er een vriendschap met de piloot of komt er een afgedwaalde oncologe aangestapt of brengt de vroegere buurman verse groenten en ander lekkers. Schaarse gesprekken zijn bovendien guller en geduldiger!

LEZEN IS EEN VOORRECHT!
Miriam Lancewood is een multitalent: topsporter, muzikaal begaafd en een begenadigd schrijfster! Haar vertelstem boeit onafgebroken, haar taal vloeit en kleurt, ze beschrijft, beschouwt en krijgt, net als elke powervrouw, wel eens natte ogen. Zoals je van reisauteurs mag verwachten neemt ze je mee naar tal van facetten en ups and downs van haar opwindende nieuwe-wereld-leven! Laten we hopen dat ze tijdens een pauzeverblijf in de bewoonde wereld een tracheotomie leert uitvoeren. Wespen die je nek aanvallen kunnen dodelijk zijn!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/

Reageer op deze recensie

Meer recensies van maryse