Lezersrecensie
Juicy nieuws verkoopt beter dan armoede!
Rond 1870 breken er in Frankrijk roerige tijden aan! Terwijl de in lompen geklede allerarmsten hun woedende stem verheffen, raakt het land verzeild in een oorlog met de machtige Duitse Bond. In het belegerde Parijs houdt de Amerikaans-Achterhoekse journalist Abel Sikkink zich sterk. Ook als het granaten regent hoort een reporter verslag uit te brengen.
PARIJS AAN JE VOETEN
Maar vóór de vertrouwde wereld kantelt, neemt Bert Wagendorp je als een cameraman mee door de stad. Je gaat van bistrots naar restaurants en theaters maar ook van chique straten naar de gore armoede in vergeten wijken. De uitdrukking 'zo arm als een kerkrat' moet in de 19de eeuw ontstaan zijn. Je ontmoet politieke idealisten en bonapartisten, buitenlandse verslaggevers, aanstormende en gevestigde namen uit de cultuurscène. Bovendien maakt ontdekkingsreiziger Henry Morton Stanley zijn opwachting in de Franse hoofdstad waar hij een bijna onmogelijke opdracht krijgt van zijn sponsor, de krantenmagnaat James Gordon Bennett jr., die ook de broodheer is van Abel Sikkink.
Waar Abel, onder Amerikaanse invloed, eerst nog het sterke individu bewondert en het collectief wantrouwt, leert hij dat je vanuit de diepste armoede niet alleen kunt opstaan. Ook de confrontatie met een openbare terechtstelling is een leermoment voor hem. Voor deze barbaarse daad kan hij enkel weerzin voelen. Van een afstandelijke waarnemer evolueert hij naar een journalist die op zoek gaat naar de waarheid achter de feiten.
BANG VOOR DE PERSWAAKHOND
Het publiceren van de stukken zoals hij die wil schrijven, is trouwens niet eenvoudig. Hoofdredacteur Bennet Jr. denkt in oplagecijfers en is niet wars van spektakelberichtgeving. De censuur komt trouwens niet alleen van binnenuit. In het autocratische Frankrijk van die tijd worden verslaggevers geïntimideerd door de Sûreté, de nationale veiligheidsdienst. Het met zachte of harde hand muilkorven van reporters zorgt voor een lijntje met de hedendaagse strijd om persvrijheid.
'Paris' is geschreven in een zwierige taal, verrast je met doordenkertjes, en laat je geregeld glimlachen. Het is geen zwaar, donker boek over kommer en kwel. Hoewel alles wat er toe doet bij naam en toenaam wordt genoemd, hanteert Bert Wagendorp een licht lopende pen. Wie van geschiedenis houdt, wordt bovendien verwend met weetjes die het resultaat zijn van grondige, gedetailleerde research.
BAANBREKER
Maar hoe denkt de romanlezer over dit boek? Bij gebrek aan voldoende handeling (of plot, zoals je wil) is het best mogelijk dat hij op zijn honger blijft zitten. Daarbij kun je moeilijk in de geest van Abel Sikking kruipen. Met andere woorden: het personage komt niet echt tot leven. Je merkt te weinig van zijn innerlijke strijd, hij laat je zelden toe tot zijn gevoelswereld. De empathische lezer komt dus veel minder aan zijn trekken dan de registrerende kijker die het cameraoog volgt. Toch blijft de zichzelf en anderen beschouwende nieuwsjager interessant genoeg voor een warme herinnering aan de pionierstijd van de journalistiek!
Lees meer op https://inktkoelie.blogspot.com/
PARIJS AAN JE VOETEN
Maar vóór de vertrouwde wereld kantelt, neemt Bert Wagendorp je als een cameraman mee door de stad. Je gaat van bistrots naar restaurants en theaters maar ook van chique straten naar de gore armoede in vergeten wijken. De uitdrukking 'zo arm als een kerkrat' moet in de 19de eeuw ontstaan zijn. Je ontmoet politieke idealisten en bonapartisten, buitenlandse verslaggevers, aanstormende en gevestigde namen uit de cultuurscène. Bovendien maakt ontdekkingsreiziger Henry Morton Stanley zijn opwachting in de Franse hoofdstad waar hij een bijna onmogelijke opdracht krijgt van zijn sponsor, de krantenmagnaat James Gordon Bennett jr., die ook de broodheer is van Abel Sikkink.
Waar Abel, onder Amerikaanse invloed, eerst nog het sterke individu bewondert en het collectief wantrouwt, leert hij dat je vanuit de diepste armoede niet alleen kunt opstaan. Ook de confrontatie met een openbare terechtstelling is een leermoment voor hem. Voor deze barbaarse daad kan hij enkel weerzin voelen. Van een afstandelijke waarnemer evolueert hij naar een journalist die op zoek gaat naar de waarheid achter de feiten.
BANG VOOR DE PERSWAAKHOND
Het publiceren van de stukken zoals hij die wil schrijven, is trouwens niet eenvoudig. Hoofdredacteur Bennet Jr. denkt in oplagecijfers en is niet wars van spektakelberichtgeving. De censuur komt trouwens niet alleen van binnenuit. In het autocratische Frankrijk van die tijd worden verslaggevers geïntimideerd door de Sûreté, de nationale veiligheidsdienst. Het met zachte of harde hand muilkorven van reporters zorgt voor een lijntje met de hedendaagse strijd om persvrijheid.
'Paris' is geschreven in een zwierige taal, verrast je met doordenkertjes, en laat je geregeld glimlachen. Het is geen zwaar, donker boek over kommer en kwel. Hoewel alles wat er toe doet bij naam en toenaam wordt genoemd, hanteert Bert Wagendorp een licht lopende pen. Wie van geschiedenis houdt, wordt bovendien verwend met weetjes die het resultaat zijn van grondige, gedetailleerde research.
BAANBREKER
Maar hoe denkt de romanlezer over dit boek? Bij gebrek aan voldoende handeling (of plot, zoals je wil) is het best mogelijk dat hij op zijn honger blijft zitten. Daarbij kun je moeilijk in de geest van Abel Sikking kruipen. Met andere woorden: het personage komt niet echt tot leven. Je merkt te weinig van zijn innerlijke strijd, hij laat je zelden toe tot zijn gevoelswereld. De empathische lezer komt dus veel minder aan zijn trekken dan de registrerende kijker die het cameraoog volgt. Toch blijft de zichzelf en anderen beschouwende nieuwsjager interessant genoeg voor een warme herinnering aan de pionierstijd van de journalistiek!
Lees meer op https://inktkoelie.blogspot.com/
4
Reageer op deze recensie