Grote gevolgen beginnen bij kleine keuzes !

De leugens uit het laatste vertaalde boek van Adele Parks zijn vooral onwaarheden die ontstaan wanneer iemand het contact met de werkelijkheid verliest. Simon, één van beide hoofdpersonages, heeft zijn drankgebruik niet meer onder controle. Hij ziet vrouw en vrienden als tegenstanders die hem dwarsbomen. Zíj zijn het die liegen!
Na verloop van tijd is zijn vrouw Daisy, een ordelijke lerares met normen en waarden, de wanhoop nabij. Een alcoholverslaafde ziet zichzelf nooit als een probleem. Bovendien is Simon niet in staat tot flexibel denken en handelen. Uiteindelijk zal zijn gezin merken dat ook dronkemansleugens verwoestende gevolgen kunnen hebben!
Adele Parks kan uitstekend inkijkjes in 'the human condition' verwoorden. Toch leidt het uitpluizen van de psyche vaak tot wijdlopigheid. En helaas zit de verhouding tussen beschouwing en intrige ook scheef. In dit boek is er ontzettend weinig voortgang, een tekortkoming die onvermijdelijk tot eentonigheid leidt.
In het tweede gedeelte gaat het tempo voorzichtig omhoog om te eindigen in een climax die je halfweg het boek al ziet aankomen. Daarom kan je niet anders dan concluderen dat in 'Zo veel leugens' de dynamiek ondermaats is en de voorspelbaarheid groot.
Wil je een geslaagde thriller schrijven, dan zijn er tal van collega-auteurs die je de weg kunnen wijzen. Hen lezen volstaat. Wil je een niet-spannende roman schrijven, dan is er meer diepgang en originaliteit nodig. Maar ook in dit genre is het plot/de handeling van essentieel belang.
Aan het eind blijft vooral het idee hangen dat onze samenleving overmatig drinken tolereert en zelfs faciliteert. In misdaadverhalen zie je daar een spiegel van: twee vrouwen die een terrasje doen gaan aan de rode wijn, bij een dinertje thuis wordt steevast een fles ontkurkt, stressmomenten worden weggespoeld met alcohol enz. Een koud glas bruiswater kan op een warme dag ook heerlijk smaken!