Beklemmend en benauwend

Nu Jeroen Brouwers zo’n succes heeft met zijn nieuwste boek pakte ik een van zijn eerste boeken uit de kast: Zonsopgangen boven zee. Wat een geweldige herontdekking!
Het is het verhaal van een wat oudere man die samen met een jong meisje Aurora op weg is naar haar kamer en haar bed. De lift die hen daar moet brengen blijft steken en houdt hen gevangen. Brouwers geeft dan een steeds benauwender wordende beschrijving van de opsluiting maar ook van de obsessionele angsten, haatgevoelens, het cynisme, de wroegingen en (dood)verlangens van de man. Ook Broeder Servatius uit Brouwer’s latere roman Het Hout komt langs in beschrijvingen van de ervaringen van de hoofdpersoon in het jongensinternaat.
Het verhaal is geschreven in een maalstroom van woorden waarin we de obsessieve gedachten van de hoofdpersoon volgen over vrouwen, seks , zijn wanhoop en de dood.
Prachtig geschreven. Beklemmend en benauwend.