Poëtisch en spicy!

De Muze en de Dood voelt als een poëtisch werk, Rani kan namelijk énorm goed met haar woorden toveren.

Ondanks de poëtische toon, is het verhaal toch vlot leesbaar. Er wordt gewerkt met een dual POV (Dood en Pandora), waar ik altijd wel fan van ben. Voor de rest blijft het aantal personages vrij beperkt, waardoor je gemakkelijker een connectie voelt met de bestaande personages.

Ik vond De Muze en de Dood een prachtig geschreven boek dat een mooi doch duister verhaal bracht. De wisselwerking (die ook expliciet vernoemd word) tussen liefdesverhaal en tragedie vind ik enorm goed uitgewerkt. Soms miste ik wat meer diepgang of uitbreiding. Bv. de Dood die constant bezig is met Pandora en we nooit echt zijn job zien doen vond ik soms wat ongeloofwaardig, ik had hem graag wat meer uitgewerkt gezien door dit ook meer in beeld te brengen. Desalniettemin heb ik toch genoten van de personages, het verhaal en de schrijfstijl!

✨️ Enemies to lovers
✨️ Morally grey
✨️ Female villain
✨️ Loosely inspired by Greek mythology
✨️ Spicy