Opgebouwde spanningsboog met onverwachte plotwendingen

John Boyne is een doorgewinterd schrijver. Als aspirant-schrijfster bewonder ik zijn vakkundigheid, zowel qua taal als in het opbouwen van spanning.

In dit boek hanteert hij het ongebruikelijke ik-perspectief. Hij vertelt het verhaal vanuit het standpunt van Evan Keogh, een jonge Ierse voetballer die opgroeide op op een klein eiland voor de Ierse kust en homoseksueel is. Zo schetst Evan als een topvoetballer à la Ronaldo. Keogh had echter nooit de bedoeling voetballer worden, maar droomde van een carrière als schilder. Helaas heeft hij geen talent voor schilderen, maar wel voor voetballen.
Deze combinatie van elementen is op zijn minst alledaags te noemen.
in een niet-alledaagse combinatie.

Het boek is niet zo dik en draait om een rechtszaak waarin Evan en zijn vriend Robbie, een andere beloftevolle voetballer, terecht staan voor verkrachting en medeplichtigheid aan verkrachting.
Heel geleidelijk kom je als lezer te weten hoe de vork aan de steel zit. Het einde is niet voorspelbaar door een aantal onverwachte plotwendingen.

De vlotte taal zorgt ervoor dat je het boek niet kan wegleggen. Ik las het op één dag uit en kan niet wachten om "Lucht" en "Vuur", de twee nog ontbrekende delen van Boynes elementencyclus, ook te lezen.