Lezersrecensie
een boek met een diepere laag over mentale gezondheid
Vier jaar geleden verliest Ramon zijn zusje bij een brand. Tot de dag van vandaag voelt hij zich hier vreselijk schuldig over, had hij haar nou maar meegenomen naar het zwembad. Bij hem thuis, vader, moeder en nog 2 broers wordt er niet over gesproken. Als een beklemmende stilte hangt het in de lucht.
Roman is blijven zitten, hij doet 5 vwo terwijl zijn vrienden en vriendin examen doen. Celine is het leukste meisje van de school, hij is erg verliefd op haar.
Totdat een brand in de wijk zijn trauma’s en angsten weer boven haalt. Thuis wordt er niet gesproken over de brand. Zijn moeder lijkt het wel een paar keer te proberen als ze toenadering zoekt bij Roman. Elke keer voel je een beetje de hoop voor Roman dat zijn moeder echt vraagt hoe het met hem gaat.
Met zijn vrienden en vriendin kan hij er niet over praten, hij bouwt de muur om zichzelf steeds hoger op, waardoor er steeds meer afstand ontstaat tussen hem en zijn vrienden.
Ramon komt in contact met Kevin. Kevin met zijn eigen problemen, het helpt Ramon af te leiden van zijn angsten tot dat het ineens toch allemaal wel weer heel dichtbij komt.
Roman een gewone tiener die dolgraag over zijn gevoelens wil praten en wat het gemis en schuldgevoel van zijn zusje met hem doet, wat de recente brand voor benauwde herinneringen met zich meebrengt.
Je wil dolgraag een arm over zijn schouder slaan en er voor hem willen zijn.
Het is een boek met een diepere laag over mentale gezondheid. Door die diepere laag, gebeurd er niet heel veel in het boek. Het kabbelt wat voort en toch maakt het je een beetje nieuwsgierig of er nog lichtpuntjes gaan komen voor Roman en zijn familie. Een boek wat je aan het denken zet en tieners zich in zullen herkennen. Toch had ik gehoopt dat er meer handvaten zouden zijn, hoe Roman met dit verdriet om kan gaan en het bespreekbaar kan maken. Zodat tieners hier iets uit kunnen halen. Hopelijk blijft het gevoel hangen om dingen bespreekbaar te maken, met wie dan ook.
Roman is blijven zitten, hij doet 5 vwo terwijl zijn vrienden en vriendin examen doen. Celine is het leukste meisje van de school, hij is erg verliefd op haar.
Totdat een brand in de wijk zijn trauma’s en angsten weer boven haalt. Thuis wordt er niet gesproken over de brand. Zijn moeder lijkt het wel een paar keer te proberen als ze toenadering zoekt bij Roman. Elke keer voel je een beetje de hoop voor Roman dat zijn moeder echt vraagt hoe het met hem gaat.
Met zijn vrienden en vriendin kan hij er niet over praten, hij bouwt de muur om zichzelf steeds hoger op, waardoor er steeds meer afstand ontstaat tussen hem en zijn vrienden.
Ramon komt in contact met Kevin. Kevin met zijn eigen problemen, het helpt Ramon af te leiden van zijn angsten tot dat het ineens toch allemaal wel weer heel dichtbij komt.
Roman een gewone tiener die dolgraag over zijn gevoelens wil praten en wat het gemis en schuldgevoel van zijn zusje met hem doet, wat de recente brand voor benauwde herinneringen met zich meebrengt.
Je wil dolgraag een arm over zijn schouder slaan en er voor hem willen zijn.
Het is een boek met een diepere laag over mentale gezondheid. Door die diepere laag, gebeurd er niet heel veel in het boek. Het kabbelt wat voort en toch maakt het je een beetje nieuwsgierig of er nog lichtpuntjes gaan komen voor Roman en zijn familie. Een boek wat je aan het denken zet en tieners zich in zullen herkennen. Toch had ik gehoopt dat er meer handvaten zouden zijn, hoe Roman met dit verdriet om kan gaan en het bespreekbaar kan maken. Zodat tieners hier iets uit kunnen halen. Hopelijk blijft het gevoel hangen om dingen bespreekbaar te maken, met wie dan ook.
1
Reageer op deze recensie