Een fictief verhaal wat erg realistisch aan doet

“Niet wegvliegen hoor, zei Otto vaak plagend tegen Anne. Als ze zat te dromen en dan grijnsde ze, want dat was nou precies wat ze van plan was”

Dit boek is een fictief boek wat zich afspeelt voor dat Anne in haar dagboek begon te schrijven. Er is veel research gedaan waardoor veel elementen op de waarheid zijn gebaseerd.

We worden meegenomen in het leven van Anne en de familie Frank. Het is het jaar 1940. Een paar jaar geleden zijn zij vanuit Duitsland naar Amsterdam gekomen omdat er in Duitsland steeds meer beperkingen kwamen. De familie voelt zich veilig in Amsterdam en het “neutrale” Nederland. Totdat de eerste bommen vallen en ook de Duitsers, Nederland binnenvallen. Het verhaal loopt tot halverwege 1942 tot dat de familie Frank onder duikt en Anne begint te schrijven in haar dagboek.
In die jaren wordt je meegevoerd hoe de joden ook in Nederland steeds meer beperkingen kregen, van speciale winkels, scholen tot de avondklok en de sterren die ze moesten gaan dragen.

Je gaat mee in de ontwikkeling van de steeds ouder wordende Anne, haar zus Margot, hun onzekerheid, angsten en vooral heel veel hoop. Ze bleven hoop houden dat ze konden vluchten naar een ander land of dat de Amerikanen ze zouden bevrijden ondanks dat alles steeds beperkter werd. Die hoop, die maakt het tragisch en ontroerend…..

Dit is een goed boek om te lezen in aanloop naar 4 en 5 mei voor bovenbouw kinderen. Het is goed te gebruiken in de klas om bijv passages uit te halen. Verwacht geen spannend oorlogsboek. Dit is echt een boek die de sfeer in de eerste jaren weergeeft, hoe dit moet zijn geweest voor de Joden. Dit boek is fictie maar voelt door de zeer gedegen research als echt aan.
Er is één ding wat mij in het begin erg stoorde. Margot wordt frequent neergezet als de knappe van de twee en Anne als de bijzondere/ anders. Dit kwam zo vaak voorbij en ondanks dat dit niet zo bedoelt word, kwam het op een gegeven moment over als, dat als je niet knap bent, ben je anders. En dat is natuurlijk niet het geval. Anne was een zeer intelligent meisje met een begaafd creatief brein.
Na het lezen van dit boek, wilde ik eigenlijk direct verder met het dagboek.