Lezersrecensie
Spicy, alternatieve Griekse mythologie
Laat ik meteen met de deur in huis vallen: Dit boek was echt HEERLIJK. Ik zat een klein beetje in een leesdipje, en dit verhaal heeft me er aan mijn haren uit gesleurd. Vandaag laat ik je weten waarom.
Persephone is de godin van de Lente, maar ze doet haar geboorterecht geen eer aan: bloemen verwelken wanneer zij ze aanraakt. Ze verhuist naar New Athens en hoopt daar een onbezorgd leven te kunnen leiden als doodgewone journalist. Dan ontmoet ze Hades, de god van de Dood. Hij stelt haar voor een onmogelijke keuze: leven creëren in de onderwereld of voor altijd haar vrijheid verliezen. Haar geheimen staan op het punt onthuld te worden wanneer haar gevoelens voor Hades sterker worden…
De plot is niet geweldig, maar wel prima. Denk aan een goede enemies-to-lovers trope die je al van mijlenver aan ziet komen, maar dan met een heerlijke dosis Griekse mythologie (en ook wel tragedie). Ik was al geïnteresseerd in de Griekse mythologie (en heb in een ver verleden de Odyssee gelezen) maar dit boek wakkerde mijn interesse opnieuw aan. Er werden ook zoveel subtiele referenties gemaakt en het was heerlijk om te zien hoe de ‘stervelingen’ met de Goden omgingen, als deze in het echte leven zouden verschijnen.
Persephone was tevens een geweldig hoofdpersonage. Ik heb van haar ontwikkeling genoten en ondanks dat sommige gesprekken een beetje raar of afgeraffeld voelde, heb ik me aan haarzelf geen moment gestoord. Zeker op het einde van het boek kon ik haar met recht een powervrouw noemen, en daar hou ik nu eenmaal van.
Dan zul je misschien denken, what about the spice? Jep, dat is aanwezig. Nog niet zo in het begin, maar zeker aan het einde van het boek komt er flink wat seks in voor. Het is prima beschreven en ik vond het niet storend, maar kan me voorstellen dat het voor sommigen een dealbreaker is, zeker als je een high-fantasy boek verwacht (wat je dus niet moet doen).
Al met al vond ik A Touch of Darkness geweldig en kan ik niet wachten meer te lezen van Hades en Persephone. Ik had echter wel graag gezien dat de vervolgdelen over andere stervelingen en goden ging, zo had ik nog meer willen weten van Hermes, Apollo en Aphrodite. Maar goed, dat is een kanttekening, want je hoort mij niet klagen.
Persephone is de godin van de Lente, maar ze doet haar geboorterecht geen eer aan: bloemen verwelken wanneer zij ze aanraakt. Ze verhuist naar New Athens en hoopt daar een onbezorgd leven te kunnen leiden als doodgewone journalist. Dan ontmoet ze Hades, de god van de Dood. Hij stelt haar voor een onmogelijke keuze: leven creëren in de onderwereld of voor altijd haar vrijheid verliezen. Haar geheimen staan op het punt onthuld te worden wanneer haar gevoelens voor Hades sterker worden…
De plot is niet geweldig, maar wel prima. Denk aan een goede enemies-to-lovers trope die je al van mijlenver aan ziet komen, maar dan met een heerlijke dosis Griekse mythologie (en ook wel tragedie). Ik was al geïnteresseerd in de Griekse mythologie (en heb in een ver verleden de Odyssee gelezen) maar dit boek wakkerde mijn interesse opnieuw aan. Er werden ook zoveel subtiele referenties gemaakt en het was heerlijk om te zien hoe de ‘stervelingen’ met de Goden omgingen, als deze in het echte leven zouden verschijnen.
Persephone was tevens een geweldig hoofdpersonage. Ik heb van haar ontwikkeling genoten en ondanks dat sommige gesprekken een beetje raar of afgeraffeld voelde, heb ik me aan haarzelf geen moment gestoord. Zeker op het einde van het boek kon ik haar met recht een powervrouw noemen, en daar hou ik nu eenmaal van.
Dan zul je misschien denken, what about the spice? Jep, dat is aanwezig. Nog niet zo in het begin, maar zeker aan het einde van het boek komt er flink wat seks in voor. Het is prima beschreven en ik vond het niet storend, maar kan me voorstellen dat het voor sommigen een dealbreaker is, zeker als je een high-fantasy boek verwacht (wat je dus niet moet doen).
Al met al vond ik A Touch of Darkness geweldig en kan ik niet wachten meer te lezen van Hades en Persephone. Ik had echter wel graag gezien dat de vervolgdelen over andere stervelingen en goden ging, zo had ik nog meer willen weten van Hermes, Apollo en Aphrodite. Maar goed, dat is een kanttekening, want je hoort mij niet klagen.
1
Reageer op deze recensie