Een ietwat onvolwaardige en ongeloofwaardige afsluiting

Niet lang na de verschijning van Schijndood sluit Louise Boije Af Gennäs de ‘Resistance’-trilogie af met het boek Doelgericht, waarin Sara’s nachtmerries tot een hoogtepunt komen en de mysteries langzaam ontrafeld lijken te worden. Komen de Zweedse schandalen nu dan eindelijk aan het licht, of is het toch Sara die haar verstand aan het verliezen is?  

Wanneer het aankomt op de ‘Resistance’-trilogie is het raadzaam om deze boeken niet te lang na elkaar te lezen. Er komen veel namen in voor van personen die een rol spelen in Sara’s leven en er is een berg passages over Zweedse politieke schandalen, evenals belangrijke stukken uit het dagboek van haar vader. Deze informatie is wat langdradig en remmen de nodige actie in het verhaal af, maar zijn wel cruciaal voor de plot.  

‘In mei 1988 ondertekende minister van Justitie Anna-Greta Leijon een aanbevelingsbrief waarin ze Ebba Carlsson haar steun gaf en iedereen vroeg om hem te helpen.’  

Net zoals in de vorige twee boeken, spelen er zich onverklaarbare en vreemde situaties af om Sara heen. In het laatste deel van de trilogie gebeurt dit echter op brutere manieren, waardoor het boek intenser voelt dan zijn voorgangers. Zo worden haar buurvrouwen in elkaar geslagen door een man die zij niet kennen, en overlijden kennissen en vrienden van Sara op mysterieuze wijze. Niet alleen Sara’s mentale stabiliteit, maar ook haar gevoelens en lichamelijke conditie worden op de proef gesteld.  

Opnieuw is Sara een fijn, rationeel hoofdpersonage, dat tevens erg dynamisch is. Ze is nooit lang op dezelfde plek: het ene moment zit ze in de metro, dan spreekt ze af in een café en het dan is ze op haar slaapkamer. Hierdoor verveelt haar vertelperspectief weinig. Sara is echter wel fysiek zo’n enorme strijder in dit boek dat haar acties, in tegenstelling tot in de vervolgdelen, ongeloofwaardig worden. Ineens kunnen Sara en haar medestanders namelijk alles: vechten, vluchten, vermommen en schieten. Hierdoor verandert het verhaal in een soort rare actiefilm met een hoop plotwendingen.  

Doelgericht is, met alle minder goede aspecten daargelaten, een wake-up call voor elke Europese (en misschien zelfs wereld-) burger. Wanneer je in je achterhoofd houdt dat de informatie die erin staat, op het verhaal van Sara zelf na, berust op de realiteit, zet het boek je absoluut aan het nadenken over politiek, normen en waarden in de maatschappij en de oogkleppen die we als burgers op hebben. Het is dan wel een absurde, ietwat teleurstellende afsluiting van een boekenreeks, maar toch een trilogie die iedere maatschappijkritische thrillerlezer gelezen moét hebben.