Lezersrecensie
Een eeuwenoud verhaal... Maar dan beter?
Ik heb twee boeken staan van de Twisted Tales serie van Disney, omdat ze er zo prachtig uitzien en ik fan ben van de verhalen. Ze staan echter al eeuwen op mijn To Be Read, en omdat ze in het Engels zijn krijgen ze ook niet echt mijn prioriteit. Toen Gottmer echter aankondigde deze serie (deels) te gaan vertalen met o.a. Een eeuwenoud verhaal, MOEST ik het een kans geven. Een hervertelling van mijn favoriete sprookje (Belle en het Beest)… Hoe zou dat zijn?
Belle is slim, vindingrijk, maar ook onrustig. Ze wil het armoedige, kleine stadje waar ze woont heel graag verlaten en de wereld ontdekken. Haar vader wil echter in hun huis blijven voor het geval Belles moeder terugkeert – een moeder die Belle zich nauwelijks kan herinneren.
Als Belle gevangengenomen wordt door een vreselijk angstaanjagend beest en de betoverde roos van het Beest aanraakt, komen er ineens beelden tevoorschijn van vroeger – beelden van haar moeder, waarvan ze dacht dat ze die nooit meer zou zien. Sterker nog, ze ontdekt dat het haar moeder is die de vloek heeft uitgesproken over het Beest, zijn kasteel en al zijn inwoners. Belle is geschokt, maar weet dat zij en het Beest moeten samenwerken om het duistere mysterie van hun families, dat al 21 jaar duurt, te ontrafelen.
Bijna iedereen kent het traditionele verhaal van Belle en het Beest en iedereen die geïnteresseerd is in dit boek zal zich waarschijnlijk hetzelfde afvragen: In hoeverre gaat het lijken op het origineel? Ik zal meteen met de deur in huis vallen: Het heeft elementen van het sprookje, maar is alsnog heel anders. Belle woont samen met haar vader Maurice, Gaston en LeFou spelen een rol in het kleine, Franse stadje en het Beest woont met zijn betoverde bedienden in het kasteel. Maar… De moeder van Belle heeft het Beest vervloekt, en ze moeten hem samen verbreken. Op de witte bladzijden vindt je het verhaal van Belle, maar de grijze bladzijden onthullen tevens een verhaal dat je nooit eerder hebt gelezen, namelijk die van haar vader en moeder.
Ondanks dat het boek niet de dunste is (bijna 500 pagina’s) leest het fijn weg. Belle is een innovatieve, slimme meid die nergens voor terugdeinst, maar ook het Beest krijgt een ander gezicht. Hij wordt niet neergezet als enkel de vervloekte prins, maar zijn interne worstelingen en problemen met zijn uiterlijke kenmerken worden duidelijk gemaakt en hij krijgt echt een ‘stem’. De karakterontwikkelingen zijn subtiel, maar fijn.
De plot bevat genoeg actie en dialogen om je zoet te houden, samen met een aantal flashbacks. Braswell schrijft simpel en begrijpelijk, maar er zitten wel een hoop ‘oudere’ woorden (zoals ‘knekelhuis’) en Franse woorden in het verhaal verweven. Deze geven het verhaal echter nog meer kleur en plaatsen het in de tijd en plaats.
Al met al vond ik Een eeuwenoud verhaal een geweldige leeservaring. Het transporteert je naar een andere sprookjesachtige tijd en plaats, en is toch een heel ander verhaal dan het originele sprookje. Het is echt een verdraaid sprookje, een Twisted Tale. Ik kan eigenlijk bijna geen minpuntjes benoemen!
Belle is slim, vindingrijk, maar ook onrustig. Ze wil het armoedige, kleine stadje waar ze woont heel graag verlaten en de wereld ontdekken. Haar vader wil echter in hun huis blijven voor het geval Belles moeder terugkeert – een moeder die Belle zich nauwelijks kan herinneren.
Als Belle gevangengenomen wordt door een vreselijk angstaanjagend beest en de betoverde roos van het Beest aanraakt, komen er ineens beelden tevoorschijn van vroeger – beelden van haar moeder, waarvan ze dacht dat ze die nooit meer zou zien. Sterker nog, ze ontdekt dat het haar moeder is die de vloek heeft uitgesproken over het Beest, zijn kasteel en al zijn inwoners. Belle is geschokt, maar weet dat zij en het Beest moeten samenwerken om het duistere mysterie van hun families, dat al 21 jaar duurt, te ontrafelen.
Bijna iedereen kent het traditionele verhaal van Belle en het Beest en iedereen die geïnteresseerd is in dit boek zal zich waarschijnlijk hetzelfde afvragen: In hoeverre gaat het lijken op het origineel? Ik zal meteen met de deur in huis vallen: Het heeft elementen van het sprookje, maar is alsnog heel anders. Belle woont samen met haar vader Maurice, Gaston en LeFou spelen een rol in het kleine, Franse stadje en het Beest woont met zijn betoverde bedienden in het kasteel. Maar… De moeder van Belle heeft het Beest vervloekt, en ze moeten hem samen verbreken. Op de witte bladzijden vindt je het verhaal van Belle, maar de grijze bladzijden onthullen tevens een verhaal dat je nooit eerder hebt gelezen, namelijk die van haar vader en moeder.
Ondanks dat het boek niet de dunste is (bijna 500 pagina’s) leest het fijn weg. Belle is een innovatieve, slimme meid die nergens voor terugdeinst, maar ook het Beest krijgt een ander gezicht. Hij wordt niet neergezet als enkel de vervloekte prins, maar zijn interne worstelingen en problemen met zijn uiterlijke kenmerken worden duidelijk gemaakt en hij krijgt echt een ‘stem’. De karakterontwikkelingen zijn subtiel, maar fijn.
De plot bevat genoeg actie en dialogen om je zoet te houden, samen met een aantal flashbacks. Braswell schrijft simpel en begrijpelijk, maar er zitten wel een hoop ‘oudere’ woorden (zoals ‘knekelhuis’) en Franse woorden in het verhaal verweven. Deze geven het verhaal echter nog meer kleur en plaatsen het in de tijd en plaats.
Al met al vond ik Een eeuwenoud verhaal een geweldige leeservaring. Het transporteert je naar een andere sprookjesachtige tijd en plaats, en is toch een heel ander verhaal dan het originele sprookje. Het is echt een verdraaid sprookje, een Twisted Tale. Ik kan eigenlijk bijna geen minpuntjes benoemen!
1
Reageer op deze recensie