Feminisme in een nieuw, begrijpelijk jasje

Toen ik dit boek voorbij zag komen, dacht ik meteen dat het een boek voor mij zou zijn: Feminisme is een belangrijk onderwerp waar we het met zijn allen meer over zouden moeten hebben. Online wordt er naar mijn gevoel al veel mee gedaan, maar in het dagelijks leven lopen we tegen dingen aan (de loonkloof, zwangerschapsverlof, stereotypen) die al lang opgelost zouden moeten worden. Hoe kunnen we hier zelf een bijdrage aan leveren?

Bitter, harig, agressief, lelijk, lesbisch (of erger nog, single!) – de clichés zijn hardnekkig als het om feministen gaat. Maar wat betekent ‘feminist zijn’ tegenwoordig eigenlijk? Hebben we niet inmiddels al veel bereikt waar het gender(on)gelijkheid betreft? Deze kleurrijke, grappige en taboeloze graphic novel nodigt ons uit om de normen en vastgeroeste opvattingen stuk voor stuk te deconstrueren en met een nieuwe blik naar onze ideeën over feminisme, vrouwelijkheid en transidentiteit te kijken. Van nauwelijks merkbaar alledaags seksisme tot de #MeToo-beweging, van mental load tot consent, van Body Positivity en ecofeminisme tot de heruitvinding van heteroseksualiteit: Lauraine Meyer gaat op­nieuw in op een aantal fundamentele thema’s in het hart van het post #MeToo-feminisme.

Het eerste grote pluspunt aan dit boek: Het is een graphic novel! Dit maakt het allemaal zoveel begrijpelijker: Van ‘conversaties’ met de getekende versie van Freud tot verschillende lichamen die worden afgebeeld, van kleurrijke (en daardoor begrijpelijke) grafieken tot illustraties van powervrouwen door de eeuwen heen, zien doet geloven. De illustraties zijn prachtig en worden in alle gevallen ondersteund door bronnen en noten van de schrijver, waarbij je achterin het boek nog een woordenlijst, bronnenlijst en ontzettend veel tips krijgt, van podcasts tot films en boeken.

Qua inhoud bestaat het boek uit verschillende hoofdstukken (en daarmee onderdelen van het feminisme), die helemaal worden uitgelegd en uitgediept, en natuurlijk ondersteund met quotes, ware gebeurtenissen en cijfers. Dit maakt het allemaal ook gemakkelijk om het gesprek aan te wakkeren met anderen, wat vinden zij nou van die cijfers? Ik begon meteen een gesprek met mijn partner over de loonkloof, het glazen plafond voor vrouwen en het feit dat we in Nederland (zeker in vergelijking met Scandinavische landen) weinig vaderschapsverlof hebben, en hoe er gekeken wordt naar huisvaders. Maar ook de mental load van vrouwen over bijvoorbeeld het huishouden. Ik ben positief over het feit dat dit boek laagdrempelig, maar ontzettend informatief is.

Zoals je kunt lezen ben ik ontzettend enthousiast over deze uitgave en denk ik dat het voor bijna alle mensen een eye-opener is. Ik was er binnen anderhalf uur doorheen, zó geboeid was ik. Door de vele illustraties is het ook zeer geschikt voor jongeren, en zou het ook prachtig passen in lessen burgerschap en maatschappijleer. Lezen jullie mee, leerkrachten? Er mag nog zoveel veranderen, en dit is een (nieuw) startschot!