Grimmig, maar sfeervol

Er zijn een paar dingen die de tienjarige Olivia zeker weet: ze heeft geen familie, geen stem en één groot geheim. Als ze kon praten, zou ze het vooral willen hebben over de ouders die ze nooit heeft gehad, en hoe ‘anders’ ze zich voelt dan de andere meisjes in het weeshuis. Maar zelfs mét een stem zou Olivia zwijgen over de schimmen en wezens die alleen zij kan zien. Het enige wat haar leven draaglijk maakt, is het dagboek van haar verdwenen moeder, Grace. Ze brengt haar dagen door met het ontcijferen van haar moeders laatste boodschap, maar het lijken wel de woorden van een vrouw die haar grip op de werkelijkheid aan het verliezen is. De laatste zin luidt: ‘Alles komt goed, Olivia, zolang je maar wegblijft van Gallant.’

Allereerst is de editie van Gallant prachtig. Boekerij heeft opnieuw hun best gedaan om er een mooie limited edition van te maken met mooie schutbladen. Ook zitten er illustraties in het boek die een beetje lijken op die olievlekken die je bij de psycholoog misschien wel moet ontcijferen, maar die in het verhaal de sinistere kant van het huis goed illustreren en hier en daar verduidelijking bieden.

Het was voor mij al snel duidelijk dat niet alleen de sfeer (grimmig, duister) maar ook de schrijfstijl een beetje afweek van Het Onzichtbare Leven van Addie LaRue. Het gaat hierbij om een jongere hoofdpersoon, een stom meisje (origineel en interessant) dat wel wat meer kinderachtige gedachten heeft. Liefde speelt ook helemaal geen rol in dit verhaal, maar familiebanden, magie en de dood wel. Het verhaal springt een beetje van de hak op de tak, wat voornamelijk gebeurt door de zogenaamde twee werelden waarin men zich kan bevinden, en wordt hierdoor ook niet altijd even goed uitgediept. Het boek had voor mij daarom nog wat meer pagina’s mogen hebben.

Ik wist al snel dat Gallant absoluut niet mijn favoriete boek van Schwab zou worden, al vond ik het concept in de sfeer van Coraline, de hoofdpersoon en de thema’s erg origineel. De schrijfstijl was wat simpeler en je bent erg snel door het boek heen door de weinige pagina’s en vele illustraties. Ook de ontknoping viel voor mij een beetje tegen. Concluderend zou ik zeggen dat Gallant een geweldige grimmige en sterke sfeer heeft, prachtige illustraties en een origineel concept dat nét even wat uitgebreider en beter uitgewerkt had mogen worden.