Haar wraak is zoet
Camilla Läckberg is de thrillerwereld niet vreemd. Van haar inmiddels dertien thrillers zijn er vier verfilmd en werd er zelfs een televisieserie gemaakt over personages uit haar boeken. Voor haar laatste publicatie: Gouden Kooi, over de wraak van Faye die verlaten wordt door haar man en niets meer heeft, zijn de verwachtingen dan ook hoog. Kan Läckberg deze waarmaken?
Gouden Kooi wordt opgedeeld in drie delen. Het eerste deel gaat over de het leven van Faye tijdens haar tijd met Jack en hoe deze tot een eind komt, met hier en daar een verwijzing naar haar turbulente verleden. In het tweede deel start Faye met haar wraakplan, en in het derde deel doet ze dit uit de doeken en komt het verhaal tot een ontknoping.
‘Ze zou Jack eens wat laten zien. Ze zou herrijzen.’
De plot bouwt netjes op en de verwijzingen naar haar verleden en naar de ontknoping van het verhaal tussen het boek door houden het verhaal enigszins spannend. De échte spanningsboog van een thriller mist echter nog altijd tot het einde van het verhaal ingezet wordt. De titel ‘pyschologische thriller’ is daarom wellicht niet op zijn plaats. Gruwelijke scenario’s zul je in het boek namelijk niet vinden. Het is mooi om te lezen hoe Faye zich door het boek heen ontwikkelt, hoewel haar persoonlijkheid door het ‘masker’ dat ze ophoudt, toch hetzelfde blijft. Als lezer ben je opgelucht wanneer ze eindelijk voor zichzelf kiest en je ontwikkelt, naast frustratie, ook sympathie voor haar als echtgenote, moeder, maar ook als zelfstandige vrouw. Haar frustratie en boosheid is duidelijk voelbaar, ze heeft namelijk meer in haar mars dan een ‘pauw in een gouden kooi’.
De ongeloofwaardigheid van de plot is hier en daar wel een klein minpuntje van het verhaal. Hoewel de ontknoping heerlijk is, is de omslag van een lieve, meegaande vrouw naar een wraaklustig kreng wel wat hevig. Dit had wellicht wat geleidelijker moeten komen. Ook is de negativiteit tegenover het mannelijke geslacht niet te ontkennen. De auteur focust zich duidelijk op ‘girl power’ en zet mannen voornamelijk in een slecht daglicht, hoewel ze dit goed herstelt door op het einde een sympathieke man naar voren te laten komen.
Al met al is Gouden Kooi absoluut een vermakelijke misdaadroman, die wellicht ten onrechte als thriller bestempeld is. Het feminisme is duidelijk voelbaar en Läckberg heeft haar best gedaan om personages te laten spreken en geen blad voor de mond te nemen. De ontknoping is het meer dan waard om je door het eerste deel van het verhaal heen te worstelen en de ontwikkeling van Faye en de verwijzingen naar haar verleden maken haar tot een vermakelijk hoofdpersonage.
Reageer op deze recensie