Bloedstollende thriller of psychologische roman?
Ted Bannerman woont in het laatste huis aan de bosrand. Het is er wat eenzaam: zijn dochter Lauren is er niet altijd en verder heeft hij alleen zijn kat Olivia. Het is er ook wat onheilspellend, met de dichtgetimmerde ramen en de spiegels die Ted heeft moeten weghalen toen hij zichzelf er niet meer recht in kon aankijken. En dan zijn er nog de vreemde geluiden op de zolder, en datgene wat er achter het huis in het bos begraven ligt. Dan krijgt de straat een nieuwe bewoonster. Eentje die bijzonder geïnteresseerd lijkt in Ted – en in een meisje dat jaren geleden in deze omgeving verdween.
Het Laatste Huis wordt geschreven vanuit verschillende perspectieven, onder andere die van Ted Bannerman, een eenzame man in een huis, en die van een meisje dat haar zusje kwijt raakt op het strand, en naar haar op zoek is. Niks is wat het lijkt, en het is al snel duidelijk dat je te maken hebt met onbetrouwbare verstelperspectieven. Dat vind ik altijd heel interessant omdat je continu overal vraagtekens bij zet, en het verhaal je bezig houdt. Plotwendingen zijn dan ook echt een spil van dit verhaal, wat maakt dat je door blijft lezen.
Toch kon het boek me niet zo bekoren, en dat moet aan mij hebben gelegen. Ik denk dat ik te snel doorhad waar het heen ging, waardoor ik een beetje verveeld raakte en sommige perspectieven, zoals die van de kat, te lang vond duren. Ook voldeed het qua spanning niet helemaal aan mijn verwachtingen. Was dit echt een duistere thriller of gewoon een ietswat spannende psychologische roman? Ik zou het namelijk meer onder het genre van Marieke Lucas Rijneveld of Lize Spit scharen (beklemmend en psychologisch) dan dat van Stephen King of Thomas Olde Heuvelt.
Al met al heeft het boek mijn aandacht toch niet altijd vast kunnen houden, en dat is voor mij een minpunt. De hoge verwachtingen op het gebied van puntje-van-je-stoel-spanning kwamen niet uit, hoewel ik niet teleurgesteld was in de ontknoping. Ik zou het boek wel aanraden, maar niet per se voor lezers zoals ik.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Merel Kuitert
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
