'Doe geen kwaad'

J.D. Barkers The Fourth Monkey wordt voor Nederland vertaald als Horen, Zien, Zwijgen. Een treffende titel die zowel op de drie bekende aapjes slaan, als op de seriemoordenaar Aap, die de rechercheur Porter netjes een oor, een oog en een tong van zijn slachtoffers stuurt. Lukt het Porter om zijn nieuwste slachtoffer op tijd te redden en de dader te pakken?

Barker heeft deze thriller heel netjes in elkaar gezet: De perspectieven van Porter, Clair (één van Porter’s collega’s), het gegijzelde meisje en Aap worden door elkaar opgevolgd in een rap tempo. Hierdoor heeft het verhaal vaart en blijft de lezer telkens nieuwsgierig wat de verschillende personen meemaken. Vooral het perspectief van het jeugddagboek van Aap is bijna eng interessant en doet sterk denken aan The Silence of the Lambs in combinatie met het perspectief van de gegijzelde.

‘Een maand eerder had ik een kat doodgemaakt en het kadaver aan de rand van het meer gelegd om te kijken wat er zou gebeuren.’

De spanningopbouw is voelbaar. Waar het verhaal mild begint en de lezer slechts nieuwsgierig maakt naar wat de rechercheur gaat ontdekken en wat de seriemoordenaar heeft gemaakt tot wat hij is, wordt er opgebouwd naar een enorme climax. Hier en daar worden nare scènes, denk aan snijden en ratten die zich een weg door het lichaam banen, angstaanjagend uitgebreid beschreven. Daar moet je als lezer even bij nadenken voordat je het boek oppakt: het is niet voor degenen met een zwakke maag. De passages zijn echter niet vervelend en maken het verhaal enkel realistischer, vooral vanuit het perspectief van de overduidelijk verknipte moordenaar.

Porter en Aap worden sterk neergezet. Porter als de innovatieve en enigszins verdrietige rechercheur en Aap als de geniale, gestoorde seriemoordenaar. Hoewel er niet veel wordt ingegaan op de gedachten en gevoelens van de personages, is dit niet storend en worden hun karakters alsnog netjes uitgewerkt.  

Barker is absoluut een aanstormend thrillertalent dat met zijn boek iemands nekharen overeind kan laten staan. Het boek heeft, ondanks de 400 pagina’s, genoeg vaart en blijft de lezer verbazen. Het verhaal bouwt zich op naar een climax waarbij alle losse eindjes aan elkaar worden geknoopt en de spanningsboog tot een maximum komt, maar de schrijver laat toch ruimte over voor een vervolg. Het eerste deel van deze heerlijk spannende serie over het vierde aapje is in ieder geval tot in de puntjes uitgewerkt. Fans van The Silence of the Lambs, Se7en en Zodiac kunnen hun hart ophalen.