Voorspelbare romantiek met humor

Het valt niet te ontkennen dat de boeken van Ali Hazelwood ontzettend populair zijn. Ik vond haar vorige boeken voorspelbaar, maar wel heel leuk geschreven en schattig met een spicy randje. Ik kreeg onverwachts Love, Theoretically van de uitgeverij en begon er weer aan vol goede moed. Was het het waard?

Theoretische fysicus Elsie Hannaway leeft in een multiversum: om haar schamele salaris als wetenschapper te compenseren biedt ze haar diensten aan als nepvriendin. Maar op een dag botsen haar parallelle werelden: de irritant aantrekkelijke Jack Smith - die haar kent als de vriendin van zijn broer en als bibliotheekmedewerkster - moet beslissen of ze haar droombaan bij MIT krijgt. Bovendien voert hij als experimentele fysicus een bittere vete tegen de theoretische fysica. Elsie bevindt zich op een wetenschappelijk slagveld en moet zichzelf ook nog verdedigen tegen Jacks zwaartekrachtveld. Of wordt het tijd dat Elsie haar theorieën over liefde in de praktijk brengt?

De schrijfstijl van Ali Hazelwood is – zoals altijd - heel leuk. Het leest lekker weg, en de (interne) dialogen van de hoofdpersoon zijn hilarisch en erg realistisch. Je bent snel door het boek heen, ondanks dat de hoofdstukken soms vrij lang aanvoelen. Er gebeurt genoeg.

De hoofdpersoon, Elsie, voelt erg 'echt' en ontwikkelt zich door het boek heen. Van onzeker over zichzelf en haar werk, naar de waarheid onder ogen zien en steviger in haar schoenen staan, soms met behulp van anderen. Ze gaat zich steeds minder schikken naar anderen. Hetgeen haar nog realistischer maakt, is dat ze diabetes heeft. Dit kleine gegeven wat niet zo vaak in boeken terugkomt, maar wel in het echte leven. Ik vond het een tof detail. Ook het feit dat het gehele boek is gebaseerd op iets waargebeurds en dat Hazelwood men echt bewust maakt van de kloof tussen man en vrouw in de academische wereld, vond ik een groot pluspunt.

Dat gezegd hebbende, vond ik het boek wel weer ontzettend voorspelbaar en de romance onrealistisch. Iedereen weet waar het verhaal heen gaat (het staat immers ook op de kaft) en ondanks dat ik Elsie een erg leuk personage vond, vond ik de combinatie met Jack weer matig. Smaken verschillen natuurlijk, en feelgood is gewoon niet zo mijn genre.

Wat vond ik nou van dit boek? Na het dankwoord te hebben gelezen van de auteur, wat ingaat op de kloof in de academische wereld, vond ik het een erg vermakelijk en ook enigszins leerzaam/bewustmakend boek. De schrijfstijl van Hazelwood is subliem en ze heeft me meermaals hardop laten lachen, al vond ik het verhaal wederom middelmatig en voorspelbaar. Al met al, een aanrader voor degenen die van romantische verhalen houden met een humoristische ondertoon.