Lezersrecensie
Spannend en sprookjesachtig voor een jong publiek
Deze prachtige editie van Versplinterd – een hervertelling van Alice in Wonderland – kun je niet negeren. Hij is prachtig, met de sprayed edges van een schaakbord en kaarten. Ik hou van opnieuw vertelde sprookjes, zeker wanneer ze een edgy randje hebben zoals deze… Werden mijn verwachtingen waargemaakt?
Alyssa Gardner hoort het gefluister van insecten en bloemen, net als haar moeder, die daarvoor jaren geleden werd opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Deze vloek rust op de familie en begon met Alice Liddell, de muze achter Lewis Carrolls Alice in Wonderland. Alyssa mag dan gek zijn, ze slaagt erin haar grip op de werkelijkheid niet te verliezen. Tot nu…
Als haar moeders conditie verslechtert, komt Alyssa erachter dat de sprookjes over Alice Liddell gebaseerd zijn op een doodenge werkelijkheid. Het echte Wonderland is een veel duisterdere plek dan Lewis Carroll ooit liet doorschemeren. Om haar moeder te kunnen helpen, wordt Alyssa op de proef gesteld en moet ze de fouten die Alice jaren geleden maakte rechtzetten. Maar daarvoor zal ze moeten kiezen wie ze kan vertrouwen: Jeb, haar knappe behulpzame vriend of de sexy maar onbetrouwbare Morpheus, haar gids in Wonderland, die zijn eigen duistere motieven heeft…
Phoe, ik vind het lastig deze recensie te schrijven, er zaten namelijk een hoop plussen en minnen aan dit verhaal, en laat ik beginnen met de dingen die ik tof vond. Ten eerste de schrijfstijl van Howard en de manier waarop ze de personages in Wonderland beschrijft. Het verhaal gaat vrij vlot en acties en dialogen worden snel afgewisseld. Dat is meteen ook een minpuntje: Er wordt iets te weinig aan worldbuilding gedaan. Hoe zagen kamers of taferelen eruit? Ik heb eigenlijk geen idee. Haar schrijfstijl laat veel aan de verbeelding over.
De plot is spannend en heeft veel weg van Alice in Wonderland, maar is toch erg origineel en duidelijk geschreven voor een jongerenpubliek. Niet alleen is het spannend, ook komen er een aantal romantische taferelen en typische puberproblemen in voor. Alyssa is daarom waarschijnlijk heel relatable voor jonge meiden. Het gaat allemaal echter erg snel en ik snapte het verhaal op een gegeven moment niet zo goed meer, als er iets meer werd uitgelegd – of meer tijd werd besteed in het begin in de echte wereld – had ik het waarschijnlijk beter gesnapt en was ik meer geïnteresseerd geweest in het verhaal.
De reden dat ik het verhaal vooral geen hoge rating kan geven, is het feit dat het het eerste deel is van een serie. Ik hou daar niet zo van, en al helemaal niet omdat het verhaal wat mij betreft mooi afgerond werd op het einde. Was het een standalone, had ik het verhaal iets langer willen hebben en dan had het vier sterren gekregen! Ik snap nu echter niet zo goed waar het nog heen moet gaan.
Al met al waren er wat minpuntjes, die vooral te maken hebben met dat het verhaal duidelijk bedoeld is voor een jonger publiek. Howard heeft echter haar stinkende best gedaan om dit verhaal een originele versie te maken van Alice in Wonderland en dat geweldig gedaan. Het was niet helemaal mijn ding, en dat heeft vooral te maken met het feit dat het (weer!) een serie gaat worden, maar dat is persoonlijk en heeft vooral niks te maken met de geweldige, prachtige editie van dit boek.
Alyssa Gardner hoort het gefluister van insecten en bloemen, net als haar moeder, die daarvoor jaren geleden werd opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Deze vloek rust op de familie en begon met Alice Liddell, de muze achter Lewis Carrolls Alice in Wonderland. Alyssa mag dan gek zijn, ze slaagt erin haar grip op de werkelijkheid niet te verliezen. Tot nu…
Als haar moeders conditie verslechtert, komt Alyssa erachter dat de sprookjes over Alice Liddell gebaseerd zijn op een doodenge werkelijkheid. Het echte Wonderland is een veel duisterdere plek dan Lewis Carroll ooit liet doorschemeren. Om haar moeder te kunnen helpen, wordt Alyssa op de proef gesteld en moet ze de fouten die Alice jaren geleden maakte rechtzetten. Maar daarvoor zal ze moeten kiezen wie ze kan vertrouwen: Jeb, haar knappe behulpzame vriend of de sexy maar onbetrouwbare Morpheus, haar gids in Wonderland, die zijn eigen duistere motieven heeft…
Phoe, ik vind het lastig deze recensie te schrijven, er zaten namelijk een hoop plussen en minnen aan dit verhaal, en laat ik beginnen met de dingen die ik tof vond. Ten eerste de schrijfstijl van Howard en de manier waarop ze de personages in Wonderland beschrijft. Het verhaal gaat vrij vlot en acties en dialogen worden snel afgewisseld. Dat is meteen ook een minpuntje: Er wordt iets te weinig aan worldbuilding gedaan. Hoe zagen kamers of taferelen eruit? Ik heb eigenlijk geen idee. Haar schrijfstijl laat veel aan de verbeelding over.
De plot is spannend en heeft veel weg van Alice in Wonderland, maar is toch erg origineel en duidelijk geschreven voor een jongerenpubliek. Niet alleen is het spannend, ook komen er een aantal romantische taferelen en typische puberproblemen in voor. Alyssa is daarom waarschijnlijk heel relatable voor jonge meiden. Het gaat allemaal echter erg snel en ik snapte het verhaal op een gegeven moment niet zo goed meer, als er iets meer werd uitgelegd – of meer tijd werd besteed in het begin in de echte wereld – had ik het waarschijnlijk beter gesnapt en was ik meer geïnteresseerd geweest in het verhaal.
De reden dat ik het verhaal vooral geen hoge rating kan geven, is het feit dat het het eerste deel is van een serie. Ik hou daar niet zo van, en al helemaal niet omdat het verhaal wat mij betreft mooi afgerond werd op het einde. Was het een standalone, had ik het verhaal iets langer willen hebben en dan had het vier sterren gekregen! Ik snap nu echter niet zo goed waar het nog heen moet gaan.
Al met al waren er wat minpuntjes, die vooral te maken hebben met dat het verhaal duidelijk bedoeld is voor een jonger publiek. Howard heeft echter haar stinkende best gedaan om dit verhaal een originele versie te maken van Alice in Wonderland en dat geweldig gedaan. Het was niet helemaal mijn ding, en dat heeft vooral te maken met het feit dat het (weer!) een serie gaat worden, maar dat is persoonlijk en heeft vooral niks te maken met de geweldige, prachtige editie van dit boek.
1
Reageer op deze recensie