De ups, maar vooral downs van social media

De tweede thriller van Joyce Spijker, Volg me, gaat over de jonge influencer Claire Kant, haar manager Thomas de Bruijne en de documentairemaakster Joëlle Lammerstee. Hun perspectieven worden afgewisseld met privéberichtjes van een (nog) onbekend meisje en draaien allemaal om hetzelfde: De duistere kant van social media en wat mensen niet weten over het werk van een influencer.

De hoofdpersonages Claire, Thomas en Joëlle worden langzaam maar zeker uitgewerkt. Ze hebben hun eigen duidelijke karaktertrekken. Zo is al snel duidelijk dat Joëlle door het vuur gaat voor haar werk en Thomas zijn eigen belangen voor die van anderen zet. Ook de onderliggende motieven worden door het boek heen duidelijk en geven de karakters diepte. De personages hadden wellicht nog beter uit de verf kunnen komen wanneer de hoofdstukken in plaats van in een alwetend perspectief, in een ik-perspectief werden geschreven. Dit lijkt toch wat beter bij het verhaal te passen, omdat de acties van personages nu soms niet duidelijk zijn.

Door de korte hoofdstukken met verschillende perspectieven afgewisseld met de privéberichtjes voelt Volg me als een vlotte roman. Daar ligt echter meteen het knelpunt: Het voelt als een ietwat spannende roman, en niet als een thriller. Voor een thriller mist Volg me namelijk echt de nodige spanningsopbouw. Het thema van het boek, de duistere kant van sociale media en het leven van een influencer, had wat enger en bedrukkender worden uitgewerkt. Nu loopt de ‘actie’ op aan het einde, maar zit je absoluut niet op je puntje van je stoel. Een gevoel dat je bij een echte thriller toch graag hebt.

‘Netwerken, daar begint het mee. Dat hele diploma is niet eens meer nodig. Het gaat niet of wat je kunt, maar om wie je kent.’

Van continu ‘zichtbaar’ moeten zijn online en het gebrek aan privacy door social media wordt wel een goed beeld geschetst, waardoor het boek wellicht ook leesbaar zou kunnen zijn voor middelbare scholieren. Het voelt immers ergens als een waarschuwing: Ga je dromen achterna, maar loop jezelf niet voorbij en dingen zijn niet altijd zo mooi als ze misschien op het eerste gezicht lijken.

‘Er zijn misschien nog duizenden Kitty’s.’

De liefhebbers van de boeken van M.J. Arlidge en J.D. Barker zullen dit boek hoogstwaarschijnlijk te mild vinden, maar de wensen van romanlezers die een pittig randje kunnen waarderen zullen met Volg me mogelijk worden vervuld. Het is een vermakelijk verhaal dat interessant gehouden wordt door de wisselende perspectieven en het vernieuwende, actuele thema. Spijker weet absoluut een goed boek te schrijven, wat de titel ‘thriller’ wellicht nét niet verdient.