Boeiend tweede deel in de intrigerende wereld van Dizary

De gezellen van het gilde Moed en Daad worden na een chaotische (en daardoor ook mislukte) missie door de inwoners van hun wijk op non-actief gezet. Intussen demonstreert Aster in Pling Ploing haar nieuwe uitvinding. Hiermee kan ze onder andere suiker omzetten in snoep. Deze machine heeft veel bekijks, totdat Aster het verboden woord ‘magie’ noemt. Voor ze de kans krijgt om de inwoners ervan te overtuigen dat Pling Ploing magie nodig heeft om te kunnen blijven bestaan, raakt haar magische machine ontregelt. Heel Pling Ploing is nu in gevaar. De gezellen van Moed en Daad grijpen deze kans aan om te bewijzen wat ze waard zijn.

Met Het levende systeem, het eerste boek in de 'Dizary'-reeks, startte Patrick Berkhof een project waarin een fantasievolle labyrintwereld centraal staat. Het is een open project waarin Berkhof auteurs, kunstenaars en muzikanten met elkaar verbindt. Eerder bracht Johan Klein Haneveld de novelle Acmala uit binnen dit project. Demonen van Myradé is het tweede boek van Berkhof in deze serie. Hij is niet alleen schrijver, maar ook uitvinder, ontwerper en illustrator. Zo heeft hij zelf de covers van zijn boeken ontworpen.

Alhoewel Demonen van Myradé een tweede deel is, is dit boek los te lezen van Het levende systeem. Beide boeken hebben een afgerond verhaal. Wel komen in dit tweede deel personages uit het eerdere verhaal terug, waaronder Ileas, Arak en Jinasum. Ook wordt er verwezen naar gebeurtenissen uit Het levende systeem. Dit gebeurt kort en krachtig, waardoor het goed te volgen is voor nieuwe lezers, zonder dat het langdradig wordt voor degenen die het eerste boek al wèl gelezen hebben.

De personages, met name de gezellen van het gilde Moed en Daad, zijn sympathiek. Ze doen oprecht hun best om goede gildeleden voor hun wijk te zijn. Berkhof zorgt er voor dat zijn personages realistisch blijven; ze zijn zeker niet perfect. Doordat de gildeleden nog zo jong zijn, mislukken veel van hun missies. Ook laat Ileas zich bijvoorbeeld van zijn slechte (maar menselijke) kant zien als hij zich stiekem het mechanische sieraad toe-eigent.

Er zitten leuke vondsten in dit boek, zoals de machtneet en de opjeplaatmaat, al komt het soms wat kinderlijk over. Zoals wanneer Ylly tijdens een gevecht zoveel plezier heeft in het wegslingeren van glibberige schillen met de opjeplaatmaat, dat hij het gevecht zelf uit het oog verliest. De hoofdpersonages zijn natuurlijk nog maar kinderen en Demonen van Myradé spreekt daardoor wellicht een wat jongere doelgroep aan. De humor, kinderlijk of niet, houdt het verhaal in elk geval licht van toon.

De wereld van Dizary is goed uitgewerkt, met name de stad Pling Ploing. Dit is met zijn chaotische opbouw een fascinerende stad. De personages komen, zoals dat gewoon is in Dizary, niet zomaar van A naar B:

‘Hij sprong in een glijgang, gleed via de buis vele niveaus lager, sprong behendig uit de opening, rende over metalen bruggen, sprong over daken van werkplaatsen en tokkelde aan een kabelbaan naar beneden.’

De vele uitvindingen die in Pling Ploing gedaan worden geven dit boek een sfeer van steampunk. Dat was in het eerste deel ook al het geval, maar dit komt in Demonen van Myradé net iets meer tot zijn recht.

De boeiende wereld met intrigerende uitvindingen en de sympathieke maar menselijke hoofdpersonages maken van Demonen van Myradé een onderhoudend boek. Het lijkt soms net wat meer bestemd te zijn voor een jeugdige doelgroep, maar ook volwassenen zullen dit fantasyverhaal met humoristische toon zeker kunnen waarderen.