Roman over hedendaags tijdsbeeld

Als Viktors relatie op de klippen loopt, trekt hij noodgedwongen in bij zijn vader. Voorheen spraken ze elkaar sporadisch. Nu ontdekt Viktor dat zijn vader sinds die weduwnaar is een leuk leven heeft opgebouwd. Zelf is hij aan het worstelen om de regie in zijn leven terug te pakken. De twee weten ondanks hun verschillen toch een evenwicht te vinden, totdat Viktors vader een beroerte krijgt.

Vincent Kortmann debuteerde met De tussenzus, een roman over disfunctionele familierelaties. Ook in Vlees en bloed staat een familierelatie centraal: die tussen vader en zoon. In de proloog wordt al duidelijk dat vader en zoon verschillend zijn en dat is als volwassenen niet anders. Toch lijken ze naarmate de tijd verstrijkt nader tot elkaar te komen.

Vlees en bloed is geschreven zonder opsmuk. Het verhaal is bijna feitelijk verteld. Hierdoor moet je als lezer tussen de regels door lezen om te ervaren hoe Viktor zich voelt. Het is een wat afstandelijke schrijfstijl, toch weet het verhaal een indruk achter te laten.

In het verhaal komen hedendaagse maatschappelijke thema's naar voren. Zoals hoe moeilijk het is om aan een woonruimte te komen. Viktor zou maar tijdelijk bij zijn vader intrekken, maar de tijd gaat ongemerkt snel voorbij. Viktor hoor je daar niet veel over, maar als lezer zie je dat de tijd verstrijkt van maart tot februari. Dingen zijn niet meer vanzelfsprekend en Viktors leven is een mooie weerspiegeling van dit hedendaagse tijdsbeeld.

Daarmee is het een roman die voor herkenning kan zorgen en ondanks de wat afstandelijke schrijfstijl toch wat los weet te maken bij de lezer.