Hartverscheurend, kwetsbaarheid.

Met Het meisje met de vlechtjes levert Wilma Geldof opnieuw een aangrijpende historische roman af, die je vanaf de eerste pagina bij de keel grijpt. Gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de jonge verzetsstrijdster Freddie Oversteegen, weet Geldof op meeslepende wijze de rauwe werkelijkheid van de Tweede Wereldoorlog te vangen door de ogen van een vijftienjarig meisje dat gedwongen wordt sneller volwassen te worden dan ze ooit had kunnen vermoeden.

Freddie is geen heldin in de klassieke zin van het woord. Ze twijfelt, voelt angst, wil soms gewoon normaal zijn een puber met vlechtjes, verliefdheden en dromen. Juist die kwetsbaarheid maakt haar zo menselijk en herkenbaar. Geldof durft Freddie te tonen in haar volle complexiteit: moedig, maar ook onzeker; strijdvaardig, maar tegelijkertijd op zoek naar liefde en houvast. Dit maakt de morele keuzes waarmee Freddie wordt geconfronteerd des te schrijnender.

De stijl van Geldof is helder en beeldend, zonder te vervallen in sensatiezucht of overdrijving. De spanning is subtiel opgebouwd, en de dreiging van verraad hangt voortdurend in de lucht. Het boek laat zien hoe dun de grens is tussen vertrouwen en verraad, hoe liefde en loyaliteit kunnen botsen met idealen en overleving.

Wat dit boek extra bijzonder maakt, is de vrouwelijke invalshoek. De nadruk ligt niet alleen op daden, maar vooral op gevoelens, relaties en de tol die de oorlog eist van jonge meisjes die in een wereld vol geweld en wantrouwen hun plek proberen te vinden.

Het meisje met de vlechtjes is een indrukwekkend eerbetoon aan de vergeten heldinnen van het verzet. Het is geen simpele oorlogsroman, maar een indringende coming-of-age over idealen, verlies en de prijs van moed. Een boek dat niet alleen jonge lezers aan het denken zet, maar ook volwassenen diep kan raken.

Aanrader voor iedereen die geschiedenis wil voelen in plaats van alleen begrijpen.