Lezersrecensie
Een ontroerende reis door generaties.
Sommige familiegeschiedenissen zijn meer dan een reeks feiten; ze vormen een levend weefsel van herinneringen, patronen en verborgen verhalen die generaties overstijgen. Moeders en dochters van Reina van den Hoek is zo’n boek dat niet alleen de levens van zes generaties vrouwen blootlegt, maar ook de impact van het verleden op het heden laat zien.
Trijntje Wikje van den Hoek duikt diep in haar familiegeschiedenis en reconstrueert het leven van haar vrouwelijke voorouders aan moederskant. Elk hoofdstuk vertelt het verhaal van een andere vrouw, vanaf 1797 tot nu, waarbij de auteur niet alleen hun geschiedenis documenteert, maar deze ook met verbeeldingskracht inkleurt. De verbanden die ze legt tussen hun levens, dat van haar moeder en haar eigen bestaan, maken dit boek zowel persoonlijk als universeel.
Wat dit verhaal zo aangrijpend maakt, is hoe het de belemmeringen laat zien waarmee vrouwen door de eeuwen heen te maken kregen of dat nu de tijdgeest, maatschappelijke verwachtingen of hun eigen omstandigheden waren. Tegelijkertijd schetst het de vooruitgang van vrouwenemancipatie en hoe iedere generatie op haar eigen manier streed voor zelfstandigheid.
Daarnaast is de impact van alzheimer een krachtig en ontroerend thema in het boek. De aftakeling van herinneringen contrasteert met de zoektocht naar verloren verhalen, waardoor het verleden en het heden op een diepgaande manier met elkaar verweven raken.
De schrijfstijl is gevoelig en meeslepend, en de manier waarop Van den Hoek feiten en fictie combineert, maakt dat je als lezer volledig wordt meegenomen in de levens van deze vrouwen. Hun dromen, worstelingen en overwinningen voelen dichtbij en herkenbaar, ongeacht in welke tijd ze leefden.
Voor liefhebbers van familiegeschiedenissen, sterke vrouwenverhalen en historische vertellingen is Moeders en dochters een absolute aanrader. Het is een boek dat niet alleen raakt, maar ook aanzet tot nadenken over de erfenis die we met ons meedragen en hoe we die kunnen begrijpen, koesteren en doorgeven.
Trijntje Wikje van den Hoek duikt diep in haar familiegeschiedenis en reconstrueert het leven van haar vrouwelijke voorouders aan moederskant. Elk hoofdstuk vertelt het verhaal van een andere vrouw, vanaf 1797 tot nu, waarbij de auteur niet alleen hun geschiedenis documenteert, maar deze ook met verbeeldingskracht inkleurt. De verbanden die ze legt tussen hun levens, dat van haar moeder en haar eigen bestaan, maken dit boek zowel persoonlijk als universeel.
Wat dit verhaal zo aangrijpend maakt, is hoe het de belemmeringen laat zien waarmee vrouwen door de eeuwen heen te maken kregen of dat nu de tijdgeest, maatschappelijke verwachtingen of hun eigen omstandigheden waren. Tegelijkertijd schetst het de vooruitgang van vrouwenemancipatie en hoe iedere generatie op haar eigen manier streed voor zelfstandigheid.
Daarnaast is de impact van alzheimer een krachtig en ontroerend thema in het boek. De aftakeling van herinneringen contrasteert met de zoektocht naar verloren verhalen, waardoor het verleden en het heden op een diepgaande manier met elkaar verweven raken.
De schrijfstijl is gevoelig en meeslepend, en de manier waarop Van den Hoek feiten en fictie combineert, maakt dat je als lezer volledig wordt meegenomen in de levens van deze vrouwen. Hun dromen, worstelingen en overwinningen voelen dichtbij en herkenbaar, ongeacht in welke tijd ze leefden.
Voor liefhebbers van familiegeschiedenissen, sterke vrouwenverhalen en historische vertellingen is Moeders en dochters een absolute aanrader. Het is een boek dat niet alleen raakt, maar ook aanzet tot nadenken over de erfenis die we met ons meedragen en hoe we die kunnen begrijpen, koesteren en doorgeven.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mery Todde
Gesponsord
Het persoonlijke oorlogsverhaal van Edith Eger uit de internationale bestseller De keuze.
