Lezersrecensie
Spannend en ontzettend leesplezier verhogend boek!
Wauw, wát een boek heeft Tom Rijpert geschreven! Een boek dat je niet kunt wegleggen, maar door wilt blijven lezen. Niet alleen vanwege de fijne schrijfstijl, maar ook omdat je antwoorden wilt hebben. Antwoorden op de vragen over de mysterieuze verdwijning van een 11-jarige jongen…
Het is augustus 2002. Basha Berkel is op weg naar Terschelling voor een zomerkamp. Daar heeft ze eigenlijk helemáál geen zin in, net zo min als de middelbare school waar ze na de zomer heen gaat. Onderweg hoort ze over het mysterie van een jongen die 11 jaar geleden spoorloos is verdwenen. Na vele zoektochten, werd hij nooit gevonden. Daarnaast leert Basha Tibbe kennen. Een leeftijdsgenootje dat ook naar het zomerkamp gaat. Hij neemt haar mee in zijn obsessieve zoektocht naar Pepijn, de spoorloze jongen die jaren geleden op hetzelfde kamp was, die in hetzelfde bed sliep als Basha en dezelfde kampleiding had…
Of de spiegeljaren hier iets mee te maken hebben, is een groot raadsel. De spiegeljaren lagen in ieder geval eeuwenlang nooit zó dicht bij elkaar: 1991 en 2002.
De spanning begint al bij de proloog. Hierin is een hoofdstuk te lezen dat zich in het midden van het verhaal afspeelt. En vanaf dat eerste hoofdstuk gaat de raadselachtige verdwijning onder je huid zitten. ‘Het is weer gebeurd.’ Je denkt al snel te weten wat daarmee bedoeld wordt. Maar elke keer dat je denkt te weten welke kant het verhaal opgaat, heb je het tóch mis…
Tom flikt het weer! En dit keer zonder blinde vos, helderziende spinster of lenig circusmeisje. Ook dit boek is zeer leesplezier bevorderend en valt makkelijk te slijten in groep 7 en 8 en. Daarvoor hoef je alleen maar de proloog voor te lezen (wij spreken uit ervaring). Heel benieuwd wat het volgende genre wordt!
Als je goed kijkt naar de cover zie je rechtsboven Pepijn in de rode capuchontrui. Het kledingstuk dat hij droeg tijdens de nacht van zijn vermissing. Heel tof gedaan door Paco Vink!
Heb jij 1991 al uit? En is jou ook iets opgevallen aan de vuurtorens die boven de hoofdstukken staan afgebeeld? Of iets aan de schutbladen?
Het is augustus 2002. Basha Berkel is op weg naar Terschelling voor een zomerkamp. Daar heeft ze eigenlijk helemáál geen zin in, net zo min als de middelbare school waar ze na de zomer heen gaat. Onderweg hoort ze over het mysterie van een jongen die 11 jaar geleden spoorloos is verdwenen. Na vele zoektochten, werd hij nooit gevonden. Daarnaast leert Basha Tibbe kennen. Een leeftijdsgenootje dat ook naar het zomerkamp gaat. Hij neemt haar mee in zijn obsessieve zoektocht naar Pepijn, de spoorloze jongen die jaren geleden op hetzelfde kamp was, die in hetzelfde bed sliep als Basha en dezelfde kampleiding had…
Of de spiegeljaren hier iets mee te maken hebben, is een groot raadsel. De spiegeljaren lagen in ieder geval eeuwenlang nooit zó dicht bij elkaar: 1991 en 2002.
De spanning begint al bij de proloog. Hierin is een hoofdstuk te lezen dat zich in het midden van het verhaal afspeelt. En vanaf dat eerste hoofdstuk gaat de raadselachtige verdwijning onder je huid zitten. ‘Het is weer gebeurd.’ Je denkt al snel te weten wat daarmee bedoeld wordt. Maar elke keer dat je denkt te weten welke kant het verhaal opgaat, heb je het tóch mis…
Tom flikt het weer! En dit keer zonder blinde vos, helderziende spinster of lenig circusmeisje. Ook dit boek is zeer leesplezier bevorderend en valt makkelijk te slijten in groep 7 en 8 en. Daarvoor hoef je alleen maar de proloog voor te lezen (wij spreken uit ervaring). Heel benieuwd wat het volgende genre wordt!
Als je goed kijkt naar de cover zie je rechtsboven Pepijn in de rode capuchontrui. Het kledingstuk dat hij droeg tijdens de nacht van zijn vermissing. Heel tof gedaan door Paco Vink!
Heb jij 1991 al uit? En is jou ook iets opgevallen aan de vuurtorens die boven de hoofdstukken staan afgebeeld? Of iets aan de schutbladen?
1
Reageer op deze recensie