Lezersrecensie
Griezelend gniffelen
Wat als je ouders demonen zijn in loondienst van het kwaad?
En jij je best doet om niet al te veel op te vallen op school, maar er toch bij wil horen?
Al dit in 12.000 woorden, 30 pagina's.
Ik ben opgegroeid met de griezelige boeken van Paul van Loon. Dit verhaal lijkt daar ook op. Er zijn demonen, de wereld vergaat, en toch ben je niet bang. Je wil alleen maar verder lezen, hoe loopt het af? En belangrijker nog: op hoeveel manieren gaat Olga me aan het lachen maken?
Het verhaal begint heel rustig met Ael in de coulissen. Durft hij het aan om auditie te doen? Daarna krijg je wat achtergrond over Ael: hij is niet menselijk en zijn ouders verhuizen veel zodat hun familie niet opvalt. Ergens is hij heel normaal, hij wil er gewoon bij horen en cola drinken met zijn vrienden, die hij eerst nog moet maken. Je leeft mee met Ael in dit boek, ik vond hem erg sympathiek.
Wat een feestje om dit verhaal te lezen! De namen maakten me al aan het lachen, zo woont de familie in Waggelwater, en heet de grote zus Pestilentia die goed buikgriep kan verspreiden. Of je als kind de grap hiervan ziet weet ik niet, maar er is dus als volwassene ook veel om te lachen, zoals management jargon (stuurgroep werkoverleg planning die subcommissie operationele voorbereiding aanstuurt, met goedkeuring van het overkoepelende adviesorgaan toezicht governance en evaluatie en ga zo maar door.)
Er staan fantastievolle nieuwe woorden im zoals de negeersfeer, waardoor je niet opvalt.
In een verhaal van slechteriken heb je toch een échte bad guy nodig. Die toch ook weer goed is, want die wil juist de Apocalyps voorkomen. Lekker verwarrend, hè?
Het enige minpuntje zijn de bloederige maagdenoffers, die zijdelings worden beschreven. Hoezo zijn maagden iets speciaals? Het past wel in de horrortraditie, maar ik had graag gezien dat we daar van af zouden stappen. Over tradities gesproken: de demonen namen hadden geschreven kunnen worden door Lovecraft, maar dan met een Olga Ponjee sausje: K'la-achye-nhou (Klaag je nou?)
Wil je een fantasievol humoristisch griezelverhaal lezen? Kies dan deze! Echt!
Dit verhaal is uitgegeven in eigen beheer. Ik zou er heel graag meer van lezen.
En jij je best doet om niet al te veel op te vallen op school, maar er toch bij wil horen?
Al dit in 12.000 woorden, 30 pagina's.
Ik ben opgegroeid met de griezelige boeken van Paul van Loon. Dit verhaal lijkt daar ook op. Er zijn demonen, de wereld vergaat, en toch ben je niet bang. Je wil alleen maar verder lezen, hoe loopt het af? En belangrijker nog: op hoeveel manieren gaat Olga me aan het lachen maken?
Het verhaal begint heel rustig met Ael in de coulissen. Durft hij het aan om auditie te doen? Daarna krijg je wat achtergrond over Ael: hij is niet menselijk en zijn ouders verhuizen veel zodat hun familie niet opvalt. Ergens is hij heel normaal, hij wil er gewoon bij horen en cola drinken met zijn vrienden, die hij eerst nog moet maken. Je leeft mee met Ael in dit boek, ik vond hem erg sympathiek.
Wat een feestje om dit verhaal te lezen! De namen maakten me al aan het lachen, zo woont de familie in Waggelwater, en heet de grote zus Pestilentia die goed buikgriep kan verspreiden. Of je als kind de grap hiervan ziet weet ik niet, maar er is dus als volwassene ook veel om te lachen, zoals management jargon (stuurgroep werkoverleg planning die subcommissie operationele voorbereiding aanstuurt, met goedkeuring van het overkoepelende adviesorgaan toezicht governance en evaluatie en ga zo maar door.)
Er staan fantastievolle nieuwe woorden im zoals de negeersfeer, waardoor je niet opvalt.
In een verhaal van slechteriken heb je toch een échte bad guy nodig. Die toch ook weer goed is, want die wil juist de Apocalyps voorkomen. Lekker verwarrend, hè?
Het enige minpuntje zijn de bloederige maagdenoffers, die zijdelings worden beschreven. Hoezo zijn maagden iets speciaals? Het past wel in de horrortraditie, maar ik had graag gezien dat we daar van af zouden stappen. Over tradities gesproken: de demonen namen hadden geschreven kunnen worden door Lovecraft, maar dan met een Olga Ponjee sausje: K'la-achye-nhou (Klaag je nou?)
Wil je een fantasievol humoristisch griezelverhaal lezen? Kies dan deze! Echt!
Dit verhaal is uitgegeven in eigen beheer. Ik zou er heel graag meer van lezen.
4
Reageer op deze recensie
Meer recensies van MevrouwWillems
Gesponsord
Verwacht het onverwachte van Getuige nr.8, de nieuwe rechtbankthriller van Steve Cavanagh met een twist. Wat als de enige getuige nog gestoorder is dan de moordenaar?
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
In de Spaanse stad vol tegenstellingen slaan twee jeugdvriendinnen de handen ineen om de moord op een stadgenote op te lossen.
