Saai!

Het is vrij gebruikelijk dat succesvolle romans worden verfilmd of dat er een televisieserie van wordt gemaakt. Het omgekeerde komt veel minder voor. Borgen is zo'’n uitzondering. De veel bejubelde Deense televisieserie over de ambitieuze politica Brigitte Nyborg is er nu ook als roman. Jesper Malmose, een Deense scenarist en vertaler, heeft in nauwe samenwerking met Adam Price, de schrijver en bedenker van de televisieserie, het eerste seizoen van Borgen bewerkt tot boek.

Het verhaal mag bekend worden verondersteld. Brigitte Nyborg, een frisse en beetje tegendraadse politica – type Femke Halsema – wordt verrassend genoeg premier van Denemarken. Met haar geheel eigen stijl leidt ze haar kabinet, dat slechts over een krappe meerderheid in de kamer beschikt, door allerlei politieke crises. Onder haar collega'’s roept Brigittes wijze van politiek bedrijven heftige reacties op. Collega’'s voelen zich bedreigd wanneer het traditionele spelletje 'bal-in-de-ploeg-houden' opeens niet meer geldt. Brigitte heeft een echtgenoot die omwille van de carrière van zijn vrouw een stapje terugzet en voor de kinderen zorgt. Dat gaat een tijdje goed, totdat de man zijn geduld begint te verliezen. Andere belangrijke rollen zijn er voor de even duivelse als opportunistische spindokter Kasper Juul en Katrine Fønsmark, de voortdurend op scoops jagende televisiejournaliste. Het boek volgt, net zoals de dramaserie, het eerste jaar van Brigitte Nyborgs premierschap.

Op de flaptekst wordt beloofd dat het ‘meeslepende’ en ‘spannende’ boek dieper ingaat op de karakters en het machtsspel dan de televisieserie. Helaas valt dat zwaar tegen. Het boek volgt braaf het televisiescenario alsof Jesper Malmose contractueel heeft moeten vastleggen nergens uit te pakken of af te wijken van het ‘origineel’. Het resultaat is proza-invuloefening van beelden en scènes, handig en kundig geschreven, maar Borgen wordt nergens een echt boek. De karakters blijven vlak, om over spanning of diepgang maar te zwijgen. De superkorte hoofdstukken worden duidelijk gedicteerd door het tempo van de televisie. Borgen is een gelikte proza-remake van wat duizenden televisiekijkers reeds hebben gezien. Wat na lezing overblijft is de smaak van een uitgeperste citroen. Waarom een boek maken wanneer de schrijver duidelijk met handen en voeten is gebonden aan het script? Wie doe je daar een plezier mee? De lezer? Waarschijnlijk heeft Jesper Malmose er nog het meeste plezier aan beleefd, financieel gezien dan, want als schrijver kan ik me nauwelijks voorstellen dat hij trots is op wat hij heeft afgeleverd. Een saai, braaf boek. Meer is het niet.