Een whodunit waar meer in had gezeten

Martin Walker is journalist en schrijver. Hij werkte vijfentwintig jaar als correspondent voor The Guardian en schreef diverse boeken over historische onderwerpen. De zomers brengt Walker door in de Franse Périgord waar hij een huis bezit. Daar moet het idee zijn ontstaan om een serie detectives te schrijven die zich in de streek afspelen. Hij verzon het drieduizend inwoners tellende stadje Saint-Denis (een mengeling van Sarlat en Bergerac) en creëerde een sympathieke hoofdpersoon: de politieman Bruno Courrèges. Bruno is vrijgezel, heeft af en toe een vriendin, is een gepassioneerde kok en jager en zorgt in Saint-Denis niet alleen voor orde en rust, maar bekommert zich tevens om de jeugd die hij tennis- en rugbylessen geeft. Kortom: Bruno is de darling van de stad. De zwarte diamant is Walkers derde boek met politieman en speurder Bruno Courrèges in de hoofdrol.

In Saint-Denis staan de verkiezingen voor de deur. De sluiting van een vervuilende zagerij zorgt voor de nodige commotie. De truffelmarkt, een belangrijke bron van inkomsten voor de gemeente, raakt in opspraak omdat er geknoeid wordt met de zeer kostbare ‘zwarte diamant’ die vermengd wordt met truffel van mindere kwaliteit. Op het dorpsplein wordt de kraam van een Vietnamese handelaar vernield.

Het begin van De zwarte diamant leest als een Franse streekroman waarin politieman Bruno zo nu en dan moet optreden om de orde te handhaven, maar nog genoeg tijd over heeft om te koken. Dat verandert wanneer een van zijn jachtvrienden vermoord in het bos wordt gevonden, het slachtoffer gruwelijk verminkt. Bruno duikt in het verleden van zijn vermoorde vriend. Het spoor wijst naar Frankrijks gecompliceerde koloniale geschiedenis. Vietnam, Algerije, de rol van de geheime dienst. Aan Bruno de taak om de zaak op te lossen.

Martin Walker gebruikt veel provinciale Franse couleur locale. Dat geeft De zwarte diamant iets sympathieks. Het feit dat er achter alle arcadische taferelen een gruwelijke werkelijkheid schuil gaat zorgt voor een interessante tweede laag. Toch vergaloppeert de schrijver zich in de couleur locale. Te veel markante dorpsbewoners, te veel ‘du vin, du pain, du enzovoorts’. Het haalt de spanning uit het boek. De wijze waarop de Vietnamese kraam op de markt wordt vernield is ronduit potsierlijk. Bruno'’s rechtspositie – een politieman in dienst van de burgemeester en daarmee afhankelijk van de verkiezingen – is bezijden de realiteit en doet afbreuk aan de geloofwaardigheid. Jammer, want Walker schotelt de lezer in een prettige stijl een fraaie plot voor en is als oud-correspondent uitstekend in staat om de Franse koloniale geschiedenis tot leven te roepen. Jammer is ook dat Bruno als lokale diender niet altijd de ideale verteller is. Omdat hij lang niet overal aanwezig kan zijn, is het veel 'tell' in plaats van 'show', waarmee het boek onnodig aan vaart verliest.

De zwarte diamant is een prettig geschreven whodunit waar meer in had gezeten.