Hebban recensie
Pablo Picasso en Jack the Ripper in Barcelona
Esteban Martin is schrijver en uitgever. Eerder schreef hij samen met Andreu Carranza de historische thriller De Gaudi-sleutel waarvan de rechten in maar liefst 20 landen werden verkocht. Esteban Martin komt nu met het soloproject De schilder van de schaduw, wederom een historische thriller.
Het boek speelt in het Barcelona aan het eind van de negentiende eeuw. Een nieuwe tijd kondigt zich aan op het gebied van politiek, wetenschap en de kunst. Pablo Picasso is een jonge kunstenaar die lak heeft aan de gevestigde orde en zijn eigen weg zoekt. Zijn doel: een manier van schilderen te vinden die alle oude, bekende stijlen in één klap te niet zal doen. Picasso is jong en heeft geen cent te makken. Een tijdlang vindt hij gratis onderdak in een bordeel. Wanneer niet lang na zijn vertrek de prostituees van dit bordeel een voor een worden vermoord lijkt alle bewijs naar de jonge kunstenaar te wijzen.
Het boek begint met een interview met de bejaarde Pablo Picasso in 1973. Onderwerp is het schilderij Les Demoiselles dAvignon. De geschilderde personages lijken de sleutel te bevatten voor de raadselachtige moorden, maar Picasso wil niets over het schilderij kwijt. Dan gaan we terug in de tijd en volgen de jonge Picasso die zich als schilder in Barcelona vestigt. Hoofdstukken verteld vanuit het perspectief van Picasso worden afgewisseld met hoofdstukken waar de andere personages aan bod komen (o.a. Picassos vrienden en Carmen, het meisje waar Picasso verliefd op wordt, maar die hem verlaat om later in het bordeel op te duiken). Dit deel van het boek verloopt traag en lijkt vooral bedoeld om de historische setting van Barcelona neer te zetten. Esteban Martin weet waarover hij schrijft, zijn informatie is interessant, maar het tempo lijdt eronder en door de vele perspectiefwisselingen komt de jonge Picasso niet zo uit de verf als dat zou kunnen.
In het tweede deel is Sherringford de ik-verteller. Hij is de assistent van Steven Arrow, de privé-detective waarop Conan Doyles romanfiguur Sherlock Holmes is gebaseerd. Sherringford is dus Watson, als u het nog kunt volgen. Beiden worden naar Barcelona gehaald om de politie te helpen bij het onderzoek naar de prostitueemoorden die de signatuur van Jack the Ripper lijken te hebben. In deel 2 komt de beloofde historische thriller echt van de grond en met een befaamd speurdersduo wordt de misdaad natuurlijk opgelost zoals het hoort.
De schilder van de schaduw is een boek met twee gezichten, waarvan het tweede deel mij het best beviel. Waar Esteban Martin absoluut in slaagt is om twee historische figuren als Pablo Picasso en Jack the Ripper en twee literaire figuren als Sherlock Holmes en Watson in één boek samen te brengen. De schilder van de schaduw leest prettig en als lezer steek je en passant een hoop op over kunst en het 19e eeuwse Barcelona. Martins doel aan te tonen dat zowel Picasso als Jack the Ripper kunstenaars zijn en over genie beschikken komt niet uit de verf. Waarschijnlijk had Martin dat zelf ook in de gaten, anders had hij er aan het eind niet nog een hoofdstukje aan gewijd. Jammer is ook dat de beloofde raamvertelling uitblijft. Al met al een paar minpuntjes, maar het gevoel van een good read overheerst.
Het boek speelt in het Barcelona aan het eind van de negentiende eeuw. Een nieuwe tijd kondigt zich aan op het gebied van politiek, wetenschap en de kunst. Pablo Picasso is een jonge kunstenaar die lak heeft aan de gevestigde orde en zijn eigen weg zoekt. Zijn doel: een manier van schilderen te vinden die alle oude, bekende stijlen in één klap te niet zal doen. Picasso is jong en heeft geen cent te makken. Een tijdlang vindt hij gratis onderdak in een bordeel. Wanneer niet lang na zijn vertrek de prostituees van dit bordeel een voor een worden vermoord lijkt alle bewijs naar de jonge kunstenaar te wijzen.
Het boek begint met een interview met de bejaarde Pablo Picasso in 1973. Onderwerp is het schilderij Les Demoiselles dAvignon. De geschilderde personages lijken de sleutel te bevatten voor de raadselachtige moorden, maar Picasso wil niets over het schilderij kwijt. Dan gaan we terug in de tijd en volgen de jonge Picasso die zich als schilder in Barcelona vestigt. Hoofdstukken verteld vanuit het perspectief van Picasso worden afgewisseld met hoofdstukken waar de andere personages aan bod komen (o.a. Picassos vrienden en Carmen, het meisje waar Picasso verliefd op wordt, maar die hem verlaat om later in het bordeel op te duiken). Dit deel van het boek verloopt traag en lijkt vooral bedoeld om de historische setting van Barcelona neer te zetten. Esteban Martin weet waarover hij schrijft, zijn informatie is interessant, maar het tempo lijdt eronder en door de vele perspectiefwisselingen komt de jonge Picasso niet zo uit de verf als dat zou kunnen.
In het tweede deel is Sherringford de ik-verteller. Hij is de assistent van Steven Arrow, de privé-detective waarop Conan Doyles romanfiguur Sherlock Holmes is gebaseerd. Sherringford is dus Watson, als u het nog kunt volgen. Beiden worden naar Barcelona gehaald om de politie te helpen bij het onderzoek naar de prostitueemoorden die de signatuur van Jack the Ripper lijken te hebben. In deel 2 komt de beloofde historische thriller echt van de grond en met een befaamd speurdersduo wordt de misdaad natuurlijk opgelost zoals het hoort.
De schilder van de schaduw is een boek met twee gezichten, waarvan het tweede deel mij het best beviel. Waar Esteban Martin absoluut in slaagt is om twee historische figuren als Pablo Picasso en Jack the Ripper en twee literaire figuren als Sherlock Holmes en Watson in één boek samen te brengen. De schilder van de schaduw leest prettig en als lezer steek je en passant een hoop op over kunst en het 19e eeuwse Barcelona. Martins doel aan te tonen dat zowel Picasso als Jack the Ripper kunstenaars zijn en over genie beschikken komt niet uit de verf. Waarschijnlijk had Martin dat zelf ook in de gaten, anders had hij er aan het eind niet nog een hoofdstukje aan gewijd. Jammer is ook dat de beloofde raamvertelling uitblijft. Al met al een paar minpuntjes, maar het gevoel van een good read overheerst.
1
Reageer op deze recensie