Stripfiguren en Republikeinen

Achter het pseudoniem John Sandford gaat journalist en Pulitzer Prize winnaar John Camp (1944) schuil. Hij woont in de VS, in Minnesota, en schreef bijna dertig thrillers waaronder twintig met politieman Lucas Davenport in de hoofdrol.
Slecht geweten maakt deel uit van Lucas Davenport-reeks. In Minnesota wordt de Republikeinse conventie georganiseerd. In afwachting van John Mc Cain en de nieuwe ster Sarah Palin stroomt de stad vol gedelegeerden. Geld en juwelen zijn er in overvloed. Geld waarmee stemmen gekocht worden, illegaal natuurlijk, en juwelen waarmee de vrouwen op de bals kunnen pronken. Een bende maakt zich op om toe te slaan. Wanneer meer dan een miljoen dollar wordt buitgemaakt en er doden vallen, mag Lucas Davenport de zaak oplossen. Ondertussen is ook een oude bekende van hem in de stad gearriveerd, een psychopaat in een rolstoel die zijn invaliditeit aan Davenport te danken heeft en wraak wil nemen door de veertienjarige dochter van de politieman te kidnappen.
Laat ik beginnen met een compliment. Slecht geweten is het zoveelste deel uit een reeks maar is ook voor iemand die de eerdere delen niet gelezen heeft prima te volgen. John Sanford zet een prettig leesbare politieroman neer. Korte hoofdstukken, rake dialogen, hier en daar een komische noot of een verwijzing naar de actuele politiek, maar vooral een voortdurende opeenvolging van scènewisselingen. Daardoor leest Slecht geweten als een film. Helaas is het een B-film, waar overigens niets mis mee is, en dat komt door een overdaad aan actie, weinig psychologie laat staan gelaagdheid, maar vooral door het ontbreken van realistische karakters. De psychopaat in zijn rolstoel met zijn zweep, de mooie maar lesbische criminele – het brein achter de overvallen - , haar macho om zich heen schietende partner, het domme sexy blondje van de laatste, de merkwaardig sporende veertienjarige dochter van de hoofdpersoon. Naast al deze stripachtige figuren lijkt Lucas Davenport, die er ook een bijzondere biografie op nahoudt, te verbleken. Wat hem overigens wel weer sympathiek maakt. Ondanks de vele actiescènes wordt Slecht geweten nooit echt spannend, maar door Sandfords vakmanschap hoeft de lezer zich niet te vervelen. A good read dus, maar voor mij geen aandrang om de eerdere boeken uit de Lucas Davenport-reeks te gaan lezen.