Lezersrecensie
Tijdens het lezen komt hetgeen waarover je leest heel dichtbij
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Fleur Bourgonje neemt ons in haar biografische roman ‘Archipel’ mee op reis door haar leven. Zoals de titel al doet vermoeden, bestaat haar levensverhaal uit een verzameling eilanden: fragmenten van herinneringen, ervaringen en ontmoetingen die samen een uniek geheel vormen.
In Wikipedia lees je: “Een archipel of eilandengroep is een landvorm die bestaat uit een ketting of tros van eilanden.”
Bourgonje’s schrijfstijl is zowel poëtisch als direct. Ze schildert levendige beelden van haar jeugd in Achterveld, haar tijd in Parijs tijdens de roerige jaren zestig en haar jarenlange verblijf in Zuid-Amerika. De lezer wordt meegezogen in haar verhalen over liefde, verlies, reizen en het zoeken naar een eigen identiteit.
“Toen ik zei dat ik me zo alleen voelde – ik stond die herfstmiddag lang voor het raam dat uitzag op bladerloze appelbomen en de weilanden met vee, overmand door een gevoel van uitzichtloosheid – stamelde hij: ‘Jij bent hier in huis niet de enige die alleen en wanhopig is.’ We huilden allebei zo geluidloos mogelijk, niemand mocht ons horen. Na een paar minuten – een eeuwigheid – verbrak hij de overrompelende intimiteit, liet me los en strompelde terug naar zijn bed, mij vervuld van schaamte achterlatend.”
Wat ‘Archipel’ bijzonder maakt, is de manier waarop Bourgonje erin slaagt om het universele in het persoonlijke te vinden. Haar verhaal gaat niet alleen over haar eigen leven, maar ook over de zoektocht van de mens naar zingeving en verbondenheid. Tijdens het lezen komt hetgeen je leest heel dichtbij. De verschillende eilanden in haar leven vormen samen een metafoor voor de complexiteit van het bestaan.
Ik heb ‘Archipel’ graag gelezen.
Fleur Bourgonje neemt ons in haar biografische roman ‘Archipel’ mee op reis door haar leven. Zoals de titel al doet vermoeden, bestaat haar levensverhaal uit een verzameling eilanden: fragmenten van herinneringen, ervaringen en ontmoetingen die samen een uniek geheel vormen.
In Wikipedia lees je: “Een archipel of eilandengroep is een landvorm die bestaat uit een ketting of tros van eilanden.”
Bourgonje’s schrijfstijl is zowel poëtisch als direct. Ze schildert levendige beelden van haar jeugd in Achterveld, haar tijd in Parijs tijdens de roerige jaren zestig en haar jarenlange verblijf in Zuid-Amerika. De lezer wordt meegezogen in haar verhalen over liefde, verlies, reizen en het zoeken naar een eigen identiteit.
“Toen ik zei dat ik me zo alleen voelde – ik stond die herfstmiddag lang voor het raam dat uitzag op bladerloze appelbomen en de weilanden met vee, overmand door een gevoel van uitzichtloosheid – stamelde hij: ‘Jij bent hier in huis niet de enige die alleen en wanhopig is.’ We huilden allebei zo geluidloos mogelijk, niemand mocht ons horen. Na een paar minuten – een eeuwigheid – verbrak hij de overrompelende intimiteit, liet me los en strompelde terug naar zijn bed, mij vervuld van schaamte achterlatend.”
Wat ‘Archipel’ bijzonder maakt, is de manier waarop Bourgonje erin slaagt om het universele in het persoonlijke te vinden. Haar verhaal gaat niet alleen over haar eigen leven, maar ook over de zoektocht van de mens naar zingeving en verbondenheid. Tijdens het lezen komt hetgeen je leest heel dichtbij. De verschillende eilanden in haar leven vormen samen een metafoor voor de complexiteit van het bestaan.
Ik heb ‘Archipel’ graag gelezen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
De ultieme slowread, boordevol feiten, details, cultuur en geschiedenis. In deze uitgebreide puzzel van verbanden en verwijzingen brengt elk hoofdstuk de verhalen van de hoofdpersonages dichter bij elkaar.
De #1-bestsellerauteur is terug met deze zinderende en ingenieuze topthriller met Will Trent en Sara Linton in de hoofdrol.
