Lezersrecensie
Helleweg en hemelweg
Deze recensie werd eerder gepubiceerd op mijn blog GraagGelezen.
In 'Arthur's pelgrimage' neemt Wouter ter Braake ons mee op de boeiende reis van Arthur, een man die geconfronteerd wordt met een diepe levenscrisis. Overweldigd door het materialistische en jachtige leven, beseft Arthur dat er meer in het leven is. Hij besluit op pelgrimage te gaan, een fysieke reis die hem langs prachtige landschappen en bijzondere culturen voert, maar bovenal een innerlijke reis die hem diep in zijn ziel raakt.
“Arthur heeft berekend dat de expeditie, heen en terug inclusief een week verblijf in het klooster, zeker zo’n vijf weken in beslag gaat nemen. Hij heeft John in Nederland op de hoogte gebracht van zijn plan.
Die reageerde verwonderd en enigszins bezorgd: ‘weet waar je aan begint’ maar hij wenst hem met een warme stem sterkte en mooie, bijzondere ervaringen toe.”
Ter Braake beschrijft Arthur's tocht met een pakkende vertelstijl. De lezer ervaart de prachtige locaties, proeft de lokale culturen en voelt de rauwe emoties van Arthur. We worden meegesleurd in zijn worstelingen met verdriet, angst en onzekerheid, maar ook in zijn momenten van geluk, verwondering en spirituele groei.
Langs zijn pelgrimage ontmoet Arthur diverse mensen die hem op zijn pad begeleiden. Ieder figuur draagt op unieke wijze bij aan Arthur's ontwikkeling. We ontmoeten mystieke leraren, wijsgeerlijke heremieten en vriendelijke medereizigers die Arthur inspireren en uitdagen om na te denken over zijn ware levensdoel.
“Hij zet zich neer achter het bureautje en brengt zijn hoog zittende adem tot rust voor hij de envelop opent. De inhoud bevat een document opgesteld door een advocatenkantoor en daarbij een kort briefje van Elvira. ‘Beste Arthur’ is de aanhef. Hij voelt een steek van verdriet in zijn maagstreek bij deze afstandelijke begroeting. De verdere tekst is kort en zakelijk:
‘Ik wil graag dat je het van mij hoort en niet via John of een ander ...”
'Arthur's pelgrimage' is meer dan een verslag van een pelgrimage. Het is een universeel verhaal over de zoektocht naar zingeving en geluk. Ter Braake verkent thema's als liefde, verlies, compassie en vergeving op een diepgaande en ontroerende manier. De roman raakt aan de kern van het menselijk bestaan en nodigt lezers uit om na te denken over hun eigen levenspad. Door oude zekerheden los te laten is er plaats voor nieuwe levensinzichten, waardoor het lijkt alsof je meer kunt waarnemen dan je eerder voor mogelijk zou houden.
'Arthur's pelgrimage' is een prachtige en waardevolle roman die lezers meeneemt op een onvergetelijke reis. Het is een verhaal dat je aan het denken zet en je hart raakt.
In 'Arthur's pelgrimage' neemt Wouter ter Braake ons mee op de boeiende reis van Arthur, een man die geconfronteerd wordt met een diepe levenscrisis. Overweldigd door het materialistische en jachtige leven, beseft Arthur dat er meer in het leven is. Hij besluit op pelgrimage te gaan, een fysieke reis die hem langs prachtige landschappen en bijzondere culturen voert, maar bovenal een innerlijke reis die hem diep in zijn ziel raakt.
“Arthur heeft berekend dat de expeditie, heen en terug inclusief een week verblijf in het klooster, zeker zo’n vijf weken in beslag gaat nemen. Hij heeft John in Nederland op de hoogte gebracht van zijn plan.
Die reageerde verwonderd en enigszins bezorgd: ‘weet waar je aan begint’ maar hij wenst hem met een warme stem sterkte en mooie, bijzondere ervaringen toe.”
Ter Braake beschrijft Arthur's tocht met een pakkende vertelstijl. De lezer ervaart de prachtige locaties, proeft de lokale culturen en voelt de rauwe emoties van Arthur. We worden meegesleurd in zijn worstelingen met verdriet, angst en onzekerheid, maar ook in zijn momenten van geluk, verwondering en spirituele groei.
Langs zijn pelgrimage ontmoet Arthur diverse mensen die hem op zijn pad begeleiden. Ieder figuur draagt op unieke wijze bij aan Arthur's ontwikkeling. We ontmoeten mystieke leraren, wijsgeerlijke heremieten en vriendelijke medereizigers die Arthur inspireren en uitdagen om na te denken over zijn ware levensdoel.
“Hij zet zich neer achter het bureautje en brengt zijn hoog zittende adem tot rust voor hij de envelop opent. De inhoud bevat een document opgesteld door een advocatenkantoor en daarbij een kort briefje van Elvira. ‘Beste Arthur’ is de aanhef. Hij voelt een steek van verdriet in zijn maagstreek bij deze afstandelijke begroeting. De verdere tekst is kort en zakelijk:
‘Ik wil graag dat je het van mij hoort en niet via John of een ander ...”
'Arthur's pelgrimage' is meer dan een verslag van een pelgrimage. Het is een universeel verhaal over de zoektocht naar zingeving en geluk. Ter Braake verkent thema's als liefde, verlies, compassie en vergeving op een diepgaande en ontroerende manier. De roman raakt aan de kern van het menselijk bestaan en nodigt lezers uit om na te denken over hun eigen levenspad. Door oude zekerheden los te laten is er plaats voor nieuwe levensinzichten, waardoor het lijkt alsof je meer kunt waarnemen dan je eerder voor mogelijk zou houden.
'Arthur's pelgrimage' is een prachtige en waardevolle roman die lezers meeneemt op een onvergetelijke reis. Het is een verhaal dat je aan het denken zet en je hart raakt.
1
Reageer op deze recensie