Een verhaal over het leven, de dood en de bijzondere verbindingen die we met elkaar kunnen aangaan

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Shelby Van Pelt weet met haar debuutroman 'Buitengewoon briljante wezens' een unieke en ontroerende leeservaring te creëren. Het verhaal draait om de bijzondere band tussen Tova Sullivan, een vrouw die werkt in de nachtploeg van het Sowell Bay Aquarium. Op een avond maakt ze zoals altijd daar de prullenbakken leeg en dweilt ze de vloeren. Ze maakt dan kennis met de gigantische en intelligente octopus Marcellus. Ze denkt altijd dat ze tegen zichzelf praat tijdens het werk, maar nu blijkt dat Marcellus naar haar luistert.

Van Pelt weet de lezer vanaf de eerste pagina mee te voeren naar de onderwaterwereld van het aquarium.
Het verhaal begint op dag 1299 van de gevangenschap van Marcellus. Door Marcellus een stem te geven, biedt ze een uniek perspectief op de gebeurtenissen. De auteur speelt met de grenzen van realiteit en fantasie, waardoor er een magische sfeer ontstaat.

Ondanks de bijzondere setting, draait het verhaal uiteindelijk om universele thema's als verlies, rouw en de zoektocht naar hoop.
Tova's verleden is gevuld met verdriet. Haar man overleed een paar jaar geleden en meer dan dertig jaar verdween hun zoon Erik op raadselachtige wijze op een boot. Hij was haar enige kind.

“Een week later vonden ze de boot: een roestige oude Sun Cat waarvan niemand had gemerkt dat hij was verdwenen uit de piepkleine jachthaven die vroeger naast de veerhaven lag. De boot was aangespoeld met een duidelijk doorgesneden ankertouw. Eriks vingerafdrukken zaten op het roer. Het bewijs was flinterdun, maar alles wees erop dat de jongen zich van het leven had beroofd, zei de sheriff.
Zeiden de buren.
Zeiden de kranten.
Zei iedereen.
Tova heeft dat nooit geloofd. Geen moment.”

De vriendschap met Marcellus geeft haar leven weer een nieuwe betekenis. De auteur weet deze emotionele lagen op een subtiele manier te verweven in het verhaal. Je leest in het begin afwisselend het verhaal uit oogpunt van Marcellus en Tova. Dat maakt het tot een prachtig geheel.
Marcellus is op het einde van het verhaal aan het einde van zijn 1460 dagen, wat zijn levensduur is en heeft niet lang meer om de waarheid aan Tova over te brengen. Hij gebruikt alle kracht die nog in zijn oude lichaam aanwezig is om tot een goed resultaat te komen. De tijd dringt…

“Het kortste eind. Ik trek binnenkort ook aan het kortste eind, ik voel hoe zwaar mijn cellen het hebben om hun gebruikelijke functies uit te voeren. Morgen begint er een nieuwe maand, en misschien is het wel de laatste keer dat ik zie dat Terry de kalender van zijn muur heeft omgeslagen. Mijn onontkoombare einde nadert.”

'Buitengewoon briljante wezens' is een boek wat je raakt in je hart. Het is een verhaal over vriendschap, liefde en de kracht van het leven. Of je nu van dieren houdt, geïnteresseerd bent in mysterieuze verhalen of gewoon op zoek bent naar een goed boek, dit is een absolute aanrader.

De vriendschap tussen een mens en een octopus is een verrassende en intrigerende premisse. De personages zijn complex en geloofwaardig, zodat je je snel met hen verbonden voelt.
Shelby Van Pelt schrijft vlot en beeldend, waardoor je je als lezer volledig onderdompelt in de wereld van het verhaal. Het boek roept een scala aan emoties op, van verdriet tot hoop en van ontroering tot verbazing.

Kortom: 'Buitengewoon briljante wezens' is een hartverwarmend verhaal dat je nog lang zal bijblijven. Het is een boek dat je aan het denken zet over het leven, de dood en de bijzondere verbindingen die we met elkaar kunnen aangaan.
Lezers die houden van verhalen met een vleugje magie en dol zijn op een ontroerend en meeslepend verhaal zullen zeker genieten van ‘Buitengewoon briljante wezens’.