Lezersrecensie
4½ van 5* Een meeslepend verhaal over de natuur, liefde en de kunst van het overleven.
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Delia Owens' ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ is een roman die je vanaf de eerste pagina meesleurt naar Barkley Cove en niet meer loslaat. Het verhaal van Kya Clark, een meisje dat opgroeit in de afgelegen moerassen van North Carolina, is zowel ontroerend als spannend.
Voor in het boek staat een plattegrond afgebeeld met hierop de locaties vermeld waar het een en ander plaats zal vinden in het boek. Hierdoor ben je er nog meer bij betrokken.
Het verhaal bestaat uit twee delen: Het moeras en Het drasland.
Owens schildert een prachtig beeld van de moerassen en de manier waarop Kya een diepgaande connectie ontwikkelt met de natuur. Het moeras is niet alleen haar thuis, maar ook haar leraar en haar beschermer. Kya's kennis van de natuur en haar vermogen om te overleven in de wildernis zijn indrukwekkend en vormen een belangrijk onderdeel van haar identiteit.
Ondanks haar sterke band met de natuur, voelt Kya zich vaak eenzaam en verlangend naar menselijk contact. Haar relaties met Tate en Chase zijn complex en laten zien hoe moeilijk het voor haar is om haar plaats te vinden in de wereld. De auteur weet op een subtiele manier de emoties van Kya over te brengen, waardoor de lezer zich intens met haar verbonden voelt.
“Toen Kya de volgende middag Tates boot hoorde, verstopte ze zich in dichte bramenstruiken en keek naar hem. Dat iemand haar kende leek op zich al vreemd genoeg, maar nu wist hij ook nog eens van de persoonlijkste, intiemste gebeurtenis van haar leven. Bij die gedachte begonnen haar wangen te gloeien. Ze zou zich schuilhouden tot hij weer weg was.”
Het mysterie rond de dood van Chase houdt de lezer tot het einde in spanning. De beschuldigingen tegen Kya en haar proces zorgen voor een extra laag van intrige en suspense. Owens weet, mede door de wisseling in tijd, de spanning op te bouwen en de lezer steeds weer op het verkeerde been te zetten.
“Ze wist dat de jaren in isolement haar gedrag zo hadden veranderd dat ze anders was geworden dan anderen, maar het was niet haar schuld dat ze alleen was opgegroeid. Het meeste wat ze wist, had ze van de natuur geleerd. Die had haar gekoesterd, onderwezen en beschermd in een tijd dat niemand anders daartoe bereid was. Als haar afwijkende gedrag consequenties had, waren die ook afgeleiden van de fundamentele kern van het leven.”
‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ is meer dan alleen een verhaal over een meisje dat in de natuur opgroeit. Het is een roman over liefde, verlies, verraad, en de zoektocht naar jezelf. Owens heeft een prachtig verhaal geschreven over de kracht van de natuur en de veerkracht van de menselijke geest.
‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ is een must-read voor iedereen die houdt van verhalen over natuur, liefde en overleven. Het is een verhaal dat je lang bijblijft en dat je soms de adem beneemt.
Ik heb intens genoten van ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’.
Delia Owens' ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ is een roman die je vanaf de eerste pagina meesleurt naar Barkley Cove en niet meer loslaat. Het verhaal van Kya Clark, een meisje dat opgroeit in de afgelegen moerassen van North Carolina, is zowel ontroerend als spannend.
Voor in het boek staat een plattegrond afgebeeld met hierop de locaties vermeld waar het een en ander plaats zal vinden in het boek. Hierdoor ben je er nog meer bij betrokken.
Het verhaal bestaat uit twee delen: Het moeras en Het drasland.
Owens schildert een prachtig beeld van de moerassen en de manier waarop Kya een diepgaande connectie ontwikkelt met de natuur. Het moeras is niet alleen haar thuis, maar ook haar leraar en haar beschermer. Kya's kennis van de natuur en haar vermogen om te overleven in de wildernis zijn indrukwekkend en vormen een belangrijk onderdeel van haar identiteit.
Ondanks haar sterke band met de natuur, voelt Kya zich vaak eenzaam en verlangend naar menselijk contact. Haar relaties met Tate en Chase zijn complex en laten zien hoe moeilijk het voor haar is om haar plaats te vinden in de wereld. De auteur weet op een subtiele manier de emoties van Kya over te brengen, waardoor de lezer zich intens met haar verbonden voelt.
“Toen Kya de volgende middag Tates boot hoorde, verstopte ze zich in dichte bramenstruiken en keek naar hem. Dat iemand haar kende leek op zich al vreemd genoeg, maar nu wist hij ook nog eens van de persoonlijkste, intiemste gebeurtenis van haar leven. Bij die gedachte begonnen haar wangen te gloeien. Ze zou zich schuilhouden tot hij weer weg was.”
Het mysterie rond de dood van Chase houdt de lezer tot het einde in spanning. De beschuldigingen tegen Kya en haar proces zorgen voor een extra laag van intrige en suspense. Owens weet, mede door de wisseling in tijd, de spanning op te bouwen en de lezer steeds weer op het verkeerde been te zetten.
“Ze wist dat de jaren in isolement haar gedrag zo hadden veranderd dat ze anders was geworden dan anderen, maar het was niet haar schuld dat ze alleen was opgegroeid. Het meeste wat ze wist, had ze van de natuur geleerd. Die had haar gekoesterd, onderwezen en beschermd in een tijd dat niemand anders daartoe bereid was. Als haar afwijkende gedrag consequenties had, waren die ook afgeleiden van de fundamentele kern van het leven.”
‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ is meer dan alleen een verhaal over een meisje dat in de natuur opgroeit. Het is een roman over liefde, verlies, verraad, en de zoektocht naar jezelf. Owens heeft een prachtig verhaal geschreven over de kracht van de natuur en de veerkracht van de menselijke geest.
‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ is een must-read voor iedereen die houdt van verhalen over natuur, liefde en overleven. Het is een verhaal dat je lang bijblijft en dat je soms de adem beneemt.
Ik heb intens genoten van ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’.
1
Reageer op deze recensie