4½ van 5* Een reis door tijd, muziek en de menselijke ziel

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Ik las deze uitgave:
Uitgave: paperback, 400 pagina’s
Uitgever: Hollands Diep uitgevers, februari 2024
ISBN: 9789048869534

Het verhaal volgt Edgar Drake, een pianostemmer uit Londen die in 1886 op verzoek van het Britse ministerie van Oorlog naar Birma reist om een zeldzame Erard-vleugel te repareren. In de ongerepte jungle komt hij terecht in een wereld vol mysteries en gevaren, waar hij geconfronteerd wordt met de harde realiteit van het kolonialisme en de complexiteit van menselijke relaties.

Mason schetst een kleurrijk en gedetailleerd beeld van Birma, met zijn weelderige landschappen, exotische culturen en onvoorspelbare bewoners.
Voor in het boek staat een kaart van Birma afgebeeld, waardoor de genoemde plaatsen herkenbaar worden.
De beschrijvingen van de jungle zijn zo levendig dat je je haast kunt voorstellen dat je zelf door de dichte begroeiing waadt. De pianostemmer ervaart een diepe fascinatie voor de Birmese cultuur en muziek, en leert gaandeweg de taal en gebruiken van de lokale bevolking.

“De reis gaat sneller nu. Na twee dagen verschijnt de kust voorzichtig, en kleine beboste eilandjes liggen verspreid ervoor als afgeslagen stukken van het vasteland. Ze zijn donker en groen; Edgar kan niets zien door het dichte gebladerte en hij vraagt zich af of ze bewoond zijn.”

De roman verkent diverse thema's, zoals de kracht van muziek, de zoektocht naar identiteit en de impact van kolonialisme. Volg Edward op zijn reis via de Rode Zee en India naar Birma waar hij een heel nieuwe wereld leert kennen. De pianostemmer raakt in conflict met de Britse autoriteiten, die hem wantrouwen vanwege zijn contacten met de Birmese bevolking. Hij wordt geconfronteerd met de wreedheid van het koloniale regime en de moed van de Birmese verzetsstrijders.

“Langzaam, voorzichtig, om zijn aanwezigheid niet kenbaar te maken, draaide hij zich op zijn zij en keek omlaag naar het strandje.
Het was een vrouw, en ze knielde, van hem weggeborgen, haar lange haar boven haar hoofd vastgebonden. Ze waste haar armen, schepte water in tot een kom gevormde handen en liet dat over haar huid glijden. Ze droeg haar hta main; zelfs in eenzaamheid baadde ze zich zedig, alsof ze zich goed bewust was van de wellustige ogen van uilen.”

Daniel Mason schreef met ‘De pianostemmer’ een meesterwerk van verhalende fictie. Hij heeft door middel van zijn mooi en beeldend taalgebruik een unieke en fascinerende wereld gecreëerd, bevolkt met onvergetelijke personages.
‘De pianostemmer’ is een prachtige roman die je meeneemt op een onvergetelijke reis. Het is een must-read voor liefhebbers van historische fictie, avontuur en literatuur met een diepere betekenis.

Ik heb werkelijk genoten van ‘De pianostemmer’.